Ptolemaeus I Soter: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Corriebert (overleg | bijdragen)
k →‎In dienst van Alexander: opschrift ... dat
Corriebert (overleg | bijdragen)
toevoegingen
Regel 27:
 
== [[Diadochen|Diadochos]] ==
In juni [[323 v.Chr.]] overleed Alexander de Grote in [[Babylon (Babel)|Babylon]]. Zijn wettige erfgenamen waren zijn zwakzinnige halfbroer, [[Philippos III van Macedonië|Philippos Arrhidaios]], en zijn op dat moment nog ongeboren zoon, [[Alexander IV van Macedonië|Alexander IV]]. [[Perdiccas (diadoch)|Perdiccas]], een van Alexander de Grotes naaste medewerkers, trad daarom op als regent. Ptolemaeus kreeg de satrapie (provincie) Egypte toegewezen. Hij moest er samenwerken met de door Alexander aangestelde gouverneur [[Cleomenes van Naukratis]]. Al snel schakelde Ptolemaios hem uit, teneinde de provincie alleen te kunnen besturen. In [[322 v.Chr.]] kaapte hij in [[Damascus]] het konvooi dat Alexanders lijk vervoerde en hij liet het in Memphis begraven met een grootse plechtigheid. Later kreeg Alexander een monumentaal graf in de nieuwe hoofdstad [[Alexandrië]]. De symbolische waarde van het bezit van het lichaam van de voorganger was enorm. Rond deze tijd nam Ptolemaeus ook allerlei maatregelen om zijn militaire macht uit te bouwen: hij bracht een eigen leger op de been, hij wist [[Cyrene (stad)|Cyrene]] (ten westen van Egypte) onder zijn gezag te krijgen en hij sloot verdragen met verschillende stadskoningen in [[Cyprus]]. Op deze manier bouwde hij een persoonlijke machtsbasis uit in Egypte, wat niet noodzakelijk wil zeggen dat hij het gebied van het Alexanderrijk wilde afscheuren.

De andere regent of ''[[diadochen|diadoch]]'' Perdiccas vertrouwde hem kennelijk niet en ondernam in 321 een veldtocht naar Egypte tegen hem, maar sneuvelde daarbij<ref name=PtolKd>Bron Engelse Wiki, [[:en:History of Ptolemaic Egypt#PtolemaicKingdom|History of Ptolemaic Egypt; Ptolemaic Kingdom]], versie 28 mei 2011 met bronverwijzingen.</ref>. Ptolemaios' positie in Egypte werd daardoor zo versterkt dat hij zelfs het regentschap over heel het rijk kreeg aangeboden, maar dat weigerde hij.
Datzelfde jaar 321 v.C. bevestigt de [[conferentie van Triparadeisos]] Ptolemaeus als heerser over Egypte<ref>Photius, ''Bibliotheca'' 92.</ref>.
 
In de jaren daarna probeerde Ptolemaeus zijn invloed te vestigen over een groot deel van het oostelijke Middellandse Zeegebied. Hij veroverde onder andere Syrië en delen van [[Klein-Azië]], en zond [[Seleucus I Nicator]] naar [[Babylonië|Babylon]]. Deze ontketende de [[Babylonische Oorlog]] en slaagde erin alle oostelijke gebiedsdelen te ontnemen aan de diadoch [[Antigonus I Monophthalmus]], een Macedonische edelman, die daarmee twee derde van zijn rijk verspeelde.
Regel 34 ⟶ 37:
 
== Koning ==
Nog éénmaal werd zijn heerschappij serieus bedreigd, namelijk in 306 v.Chr.. Toen werd hij namelijk verslagen in
In de [[Slag bij Salamis (306)|slag bij Salamis]] op Cyprus versloeg [[Antigonus]] Ptolemaeus, daten doorveroverde AntigonusCyprus veroverdop werdhem. DezeDaarna waagde Antigonus ook een aanval op Egypte zelf, maar Ptolemaeus wist deze te weerstaan. Kort
In daarop305 liet hij zich tot koning kronen<ref name=PtolKd/>.
De [[Diadochen]]oorlogen duurden nog tot 301 v.C., waarin Ptolemeus zijn positie in Egypte en omstreken verder consolideerde<ref name=PtolKd/>.

Zo legde hij de basis voor de Ptolemaeïsche dynastie die bijna 300 jaar over Egypte zou heersen. Of hij ook de titel [[Farao]] aannam is niet bekend. In 304 kreeg hij van de bevolking van [[Rodos (eiland)|Rhodos]] de eretitel ''Soter'' (dat wil zeggen redder), die later ook zijn officiële bijnaam werd in de Ptolemaeïsche dynastiecultus.
Ptolemaeus Soter begon met de bouw van de [[Pharos van Alexandrië|vuurtoren van Pharos]] en had ook plannen voor de bouw van een [[Bibliotheek van Alexandrië|grote bibliotheek]]. Beide werden voltooid door zijn zoon en opvolger [[Ptolemaeus II Philadelphus]].
 
Regel 45 ⟶ 53:
== Zie ook ==
* [[Ptolemaeïsch Egypte]]
{{Appendix}}
 
[[Categorie:Farao]]