Dioecesis Orientis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
JRB (overleg | bijdragen)
Vertaald van de Engelstalige wikipedia
 
JRB (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Het '''Dioecesis Orientis''' (ook 'Diocees van het Oosten'), ([[Oudgrieks]]: Ἐῴα Διοίκησις) was een [[Romeins diocees|diocees]] van het late [[Romeinse Rijk]], waarin de [[Romeinse provincie|provincies]] van het westelijk deel van het [[Midden-Oosten]], tussen de [[Middellandse Zee]] en [[Mesopotamië]], waren opgenomen. Tijdens de [[Late oudheid]] was het vanuit het oogpunt van de commercie, landbouw, religie en intellectuele ontwikkelingen een van de belangrijkste gebieden van het Romeinse Rijk. De strategische ligging tegenover het [[Sassanieden|Sassanidische Rijk]] en de weerbarstige woestijnstammen gaven ook een belangrijke militaire betekenis aan het gebied.
 
De hoofdstad was [[Antiochië]]. De gouverneur had de speciale titel van ''[[Comes|comes Orientis]]'' ("graaf van het oosten"). Hij had de rang van ''vir spectabilis'' en later zelfs ''[[vir gloriosus]]'', in plaats van het gewone "''[[vicarius]]''". Het diocees werd na de hervormingen van keizer [[Diocletianus]] gesticht en was ondergeschikt aan de [[Praetoriaanse prefectuur van het Oosten]]. Vermoedelijk bleef de ''Dioecesis Orientis' bestaan tot het gebied in jaren 630 onder de voet werd gelopen door de [[Islamitisch Kalifaat|verovering door de Moslems]].
 
Het diocees omvatte oorspronkelijk alle provincies het Midden-Oosten: [[Isaurië|Isauria]], [[Cilicia]], [[Cypriotische oudheid#De Romeinse periode|Cyprus]] (tot 536), [[Euphratensis]], [[Mesopotamia]], [[Osroene]], [[Syria]], [[Fenicië (Romeinse provincie)|Fenicië]], [[Palestina]] [[Arabia (provincie)|Arabië]], evenals de provincies van [[Alexandria et Aegyptus|Aegyptus]], [[Augustamnica]], [[Thebais]], [[Cyrenaica|Libia Superior]] en [[Cyrenaica|Libië Inferior]], die door keizer [[Valens]] in de aparte [[Diocees Egypte]] werden gegroepeerd. In de loop van de 4de eeuw werden verschillende provincies wat resulteerde in de nieuwe provincies Cilicia I en Cilicia II, [[Syria Salutaris]], Phoenice Libanensis (ten oosten van de [[Libanon (gebergte)|Mount Libanon]]), Palestina I, Palestina II en Palestina Salutaris (of Palestina III). De laatste creatie van een nieuwe provincie dateert uit de regeerperiode van [[Justinianus I]], toen [[Theodorias (provincie)|Theodorias]], de regio rond [[Latakia|Laodicea]] ontstond. Deze provincie werd afgesplitst van Syria I.