Fernando del Paso: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 16:
In Londen begon hij aan zijn volgende roman, ''Palinuro de México'' (vertaald als ''Palinurus van Mexico''), die werd gepubliceerd in 1977. De roman won in 1982 de [[Premio Rómulo Gallegos]], een tweejaarlijkse Venezolaanse internationale literatuurprijs, die wordt beschouwd als een van de belangrijkste literaire onderscheidingen van Zuid-Amerika. Tijdens zijn verblijf in Londen werkte hij, naast zijn literaire projecten, als radioproducent, schrijver en presentator van de [[British Broadcasting Corporation|BBC]].
 
Na 14 jaar verblijf in Londen te hebben gewoond, verhuisde hij in 1985 naar [[Parijs]], waar hij dienstwerkzaam deedwas als cultureel adviseur bij de ambassade van Mexico. Deze functie oefende hij gedurende drie jaar uit. Tegelijkertijd werkte hij voor [[Radio France Internationale]] als schrijver en producer. In hetzelfde jaar werd ''Palinurus van Mexico'' in het Frans vertaald. De roman werd geloofd door deFranse Franserecensenten lovend criticiontvangen en ontving de prijs voor het beste buitenlandse boek in Frankrijk (Prix du Meilleur Livrelivre étranger). In 1986 won hij de prijs van de Nationale Radio van Spanje ([[Radio Nacional de España)]] voor het beste Spaanstalige literaire programma in Spaans met zijn ''Brief aan [[Juan Rulfo]]'' (''Carta a Juan Rulfo'').
 
In 1988 publiceerde hij ''Nieuwsberichten uit het Keizerrijk'' (''Noticias del Imperio''), een werk dat behoortgerekend wordt tot de zogenaamde Latijns-Amerikaanse "nieuwe historische roman'romans". GebaseerdDit encyclopedische boek, gebaseerd op het leven van keizer [[Maximiliaan I van Mexico]] en zijn gemalin [[Charlotte van België]], is dit encyclopedisch boek niet louter een eenzijdige beschrijving van "wat er is gebeurd", maar biedt het boek vele mogelijke versies van de belangrijkste gebeurtenissen in het leven van de protagonisten en de Franse interventie in Mexico. Dit werk hadwas eenvan beslissendecruciale invloed op schrijvers van latere generaties, in het bijzonder Cubaanse schrijvers zoals [[Leonardo Padura]] in zijn werk ''De roman van mijn leven'' (''La novela de mi vida'') en, vooral stilistisch, op [[Fernando Velázquez Medina]] in zijn experimentele roman ''Laatste rumba in Havana'' (''Última rumba en La Habana'').
 
In 1989 werd hij benoemd tot consul-generaal van Mexico in Parijs, een functie die hij bekleedde tot 1992.