Fernando del Paso: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Parklinklaters (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Parklinklaters (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 18:
Na 14 jaar verblijf in Londen, verhuisde hij in 1985 naar [[Parijs]], waar hij dienst deed als cultureel adviseur bij de ambassade van Mexico. Deze functie oefende hij gedurende drie jaar uit. Tegelijkertijd werkte hij voor [[Radio France Internationale]] als schrijver en producer. In hetzelfde jaar werd ''Palinurus van Mexico'' in het Frans vertaald. De roman werd geloofd door de Franse critici and ontving de prijs voor het beste buitenlandse boek in Frankrijk (Prix du Meilleur Livre étranger). In 1986 won hij de prijs van de [[Nationale Radio van Spanje]] (Radio Nacional de España) voor het beste literaire programma in Spaans met zijn ''Brief aan [[Juan Rulfo]]'' (Carta a Juan Rulfo).
 
In 1988 publiceerde hij ''Nieuwsberichten uit het Keizerrijk'' ('Noticias del Imperio'), een werk dat behoort tot de zogenaamde latijns-amerikaanse "nieuwe historische roman'. Gebaseerd op het leven van keizer [[Maximiliaan I van Mexico]] en zijn gemalin [[Charlotte van België]], is dit encyclopedisch boek niet louter een monologische beschrijving van "wat er is gebeurd". Integendeel, het boek biedt alle mogelijke versies van de belangrijkste gebeurtenissen in het leven van de protagonisten en de Franse interventie in Mexico. Dit werk had een beslissende invloed op schrijvers van latere generaties, in het bijzonder Cubaanse schrijvers zoals [[Leonardo Padura]] in zijn werk ''De roman van mijn leven'' ('La novela de mi vida') en, vooral stilistisch, op [[Fernando Velázquez Medina]] in zijn experimentele roman ''Laatste rumba in HavannaHavana'' ('Última rumba en La Habana').
 
In 1989 werd hij benoemd tot consul-generaal van Mexico in Parijs, een functie die hij bekleedde tot 1992.