Sansculotten: verschil tussen versies

*In het voorjaar van 1794 bemerkte [[Maximilien de Robespierre|Robespierre]] dat zijn invloed bij de sansculotten tanende was. De sansculotten verloren niet lang daarna hun leiders, die kritiek hadden geleverd op zijn [[Terreur (Franse Revolutie)|Schrikbewind]] en vervolgens beschuldigd werden deel uit te maken van een (buitenlandse) samenzwering.

* [[Paul Barras]] en [[Joseph Fouché]], bang voor hun eigen leven, smeden een complot om Robespierre en ruim twintig van zijn aanhangers te arresteren. Op 27 juli 1794 werden Robespierre en zijn volgelingen voor het [[Revolutionair Tribunaal]] geleid. Zij hadden zich volgens [[Albert Soboul]] te veel vereenzelvigd met de sansculotten.<ref>Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie II, p. 349-350.</ref> De Revolutie had haar eigen kinderen verslonden. Ook de sansculotten hadden genoeg van de Terreur en lieten het bij zijn arrestatie afweten.

* In januari 1795 riep [[Gracchus Babeuf]] de sansculotten nog eenmaal op tot opstand. In mei 1795 had [[Jacques-François Menou]] het bevel over een deel van de troepen in Parijs en nam deel aan het neerslaan van de opstand van de sansculotten.