The Waste Land: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ZéroBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: hi:द वेस्ट लैंड
MexicanoBot (overleg | bijdragen)
Regel 13:
 
== Structuur ==
Eerst dacht Eliot eraan het slot uit ''[[Heart of Darkness]]'' van ''[[Joseph Conrad]]'' als epithon te gebruiken: "The Horror, The Horror!" maar hij veranderde van mening en koos voor een Latijns-Grieks opschrift uit de ''[[Satyricon (boek)|Satyricon]]'' van [[Gaius Petronius Arbiter|Petronius]]. De ''[[Sibilla]]'' of Sybil uit het opschrift is de benaming voor de maagdelijke Griekse priesteressen-waarzegsters uit de stad Cuma, die raadselachtige antwoorden gaven wanneer men hen om raad vroeg. ''[[Apollon|Apollo]]'', zoon van Zeus, God van de zon, muziek, poëzie,... werd verliefd op een van de priesteressen. De bevallige Sybil mocht wensen wat ze maar wouwilde als ze in ruil de liefde bedreef met de Godheid.
Sybil koos voor een leven dat evenveel jaren zou tellen als ze zandkorrels in haar hand kon houden, hetgeen neer kwam op onsterfelijkheid. Ze vergat echter eeuwige jeugd en schoonheid erbij te vragen en hoe meer jaren er voorbij gingen, hoe ouder en lelijker ze er ging uit zien. Uiteindelijk hingen de inwoners van Cuma haar in een doorzichtige kruik omhoog als een soort curiosum.