Legio I Italica: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Adk0902 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Adk0902 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
In juni van dat jaar werd Vindex' bondgenoot [[Galba]] door de Senaat als keizer erkend, waarop Nero zelfmoord pleegde. Deze feiten leverden grote spanningen op in het Rijnland , omdat Verginius de verkeerde man had gesteund. In januari 70 brak onder de gouverneur van [[Germania Inferior]], [[Vitellius]], een opstand uit. De soldaten van I Italica kozen onmiddellijk de zijde van de rebellen, verlieten de basis waar zij door Galba naar toe waren gezonden (Lyon) en voegde zich bij het leger van Vitellius bij zijn mars naar Italië.<br />
De eerste veldslag vond plaats op 14 april 70. Inmiddels was Galba vermoord en opgevolgd door een senator genaamd [[Otho]]. In de buurt van [[Cremona_(stad)|Cremona]] werden Otho's legioenen [[Legio XIII Gemina|XIII Gemina]], [[Legio I Adiutrix|I Adiutrix]], en de keizerlijke garde verslagen door Vitellius' [[Legio V Alaudae|V Alaudae]], I Italica en [[Legio XXI Rapax|XXI Rapax]]. Volgens de Romeinse historicus [[Tacitus]] was I Italica de dapperste van alle betrokken legioenen en hun adelaar werd trots door de straten van Rome gevoerd toen Vitellius zijn nieuwe hoofdstad binnentrok.<br />
Vitellius genoot niet lang van zijn keizerrijk, want in het Oosten werd de generaal die daar heengezonden was om de Joodse Opstand neer te slaan, [[Vespasianus]], tot keizer uitgeroepen. De legioenen uit de Donauprovincie steunden henhem en op 24 oktober 70 vond er opnieuw een veldslag plaats in de buurt van Cremona. I Italica vocht opnieuw dapper, maar deze keer werd Vitellius verslagen.