Continuüm (taalkunde): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: fa:زنجیره گویشی |
|||
Regel 10:
Het zogenaamde Continentaal-Westgermaanse dialectcontinuüm, dat de Germaanse variëteiten in [[Nederland]], [[Vlaanderen]], [[Groothertogdom Luxemburg|Luxemburg]], [[Duitsland]], [[Oostenrijk]], [[Zwitserland]], [[Italië]] en nog een paar kleine gebieden omvat, is een mooi voorbeeld waaraan zo'n ontwikkeling aanschouwelijk kan worden gemaakt. De niet gestandaardiseerde variëteiten van het noorden van dat gebied vormden de werktaal van de [[Hanze]] en voor de reiziger was communicatie over redelijk lange afstanden mogelijk.
[[Bestand:Die Frankiese taalgebied.png|400px|thumb|Verspreiding van de [[Frankisch]]e dialecten in het Nederlands-Duitse [[dialectcontinuüm]]. Het [[Nederfrankisch]]e taalgebied, dat onder andere het [[Nederlands]] en de [[Maas-Rijnlands]]e dialecten omvat, is geel, het [[Middelfrankisch]]e taalgebied, dat onder andere het [[Ripuarisch]] en het [[Moezelfrankisch]] omvat, is groen, en het [[Hoogfrankisch]]e taalgebied, dat de overgang naar het [[Opperduits]] vormt, is blauw.]]
Binnen het continuüm hebben zich vanaf de [[17e eeuw]] een [[Nederlands]]e en een [[Duits]]e standaardtaal ontwikkeld. Daardoor is enerzijds communicatie binnen
== Maas-Rijnland ==
| |||