Lucius Junius Brutus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: uk:Луцій Юній Брут |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
Hij was een zoon van Tarquinia, de zus van koning [[Tarquinius Superbus]]. Eén van zijn broers was het slachtoffer geworden van Tarquinius’ schrikbewind, en om zelf te kunnen overleven en door zijn oom met rust te worden gelaten deed hij zich voor als achterlijk (''brutus'' betekent zoveel als ''domoor'').
[[File:Capitoline Brutus Musei Capitolini MC1183.jpg|thumb|150px|Lucius Iunius Brutus]]
Brutus was aanwezig geweest bij de dood van [[Lucretia (Romeinse geschiedenis)|Lucretia]]. Toen was de maat voor hem vol: hij legde eindelijk zijn voorgewende onnozelheid af en liet de aanwezige familieleden zweren dat ze de gehate [[monarchie]] omver zouden werpen. Ook zette hij het volk aan tot de algemene opstand. Na de uitdrijving van koning Tarquinius werd Brutus dan ook tot eerste consul verkozen, samen met zijn neef [[Lucius Tarquinius Collatinus|Collatinus]], de echtgenoot van Lucretia.
Tarquinius begon echter heimelijk de jonge aristocraten op te zetten tegen de nieuwe staatsvorm, maar het complot lekte uit, en de samenzweerders werden gearresteerd. Het was een zware slag voor Brutus toen hij onder de gevangenen zijn zonen [[Titus Iunius Brutus|Titus]] en [[Tiberius Iunius Brutus|Tiberius]] herkende. Zijn vaderlijke gevoelens beletten hem echter niet om consequent de doodstraf over de verraders uit te spreken. De burgers waren zo kwaad over het verraad van de Tarquinii, dat zij alle personen die de gehate naam Tarquinius droegen, voorgoed uit de stad verbanden. Dat gebod gold ook voor Brutus’ medeconsul [[Lucius Tarquinius Collatinus]], die ook een Tarquinius was, ook al had hij een hekel aan de koning. Collatinus nam consequent ontslag als consul en verliet de stad, waarna een vervanger werd gekozen.
| |||