Hyper-threading: verschil tussen versies

De'''Hyper-threading''', of voluit '''hyper-threading technologie'''technologie ('''HTT''') is een technologietechniek die uitgedacht werd door [[Digital Equipment Corporation]]<ref>[http://news.cnet.com/Intel-hyperthreading-shows-Digital-roots/2100-1001_3-961495.html Intel hyperthreading shows Digital roots]</ref> en in praktijk gebracht door [[Intel]]. ZeDe verscheeneerste op[[Processor de(computer)|processors]] marktmet hyper-threading verschenen rond 2001 op de markt. DeBij hyper-threadthreading technologie voorziet inbevat één enkele processor chip[[Multikernprocessor|processorkern]] twee logische processors die de [[cache]] en externe interfaces delen. In de meeste gevallen wordt het hierdoor mogelijk dat erde processorkern twee [[thread (informatica)|threads]] tegelijk kunnen worden uitgevoerd.

Hyperthreading vereist ook dat de software ondersteuning heeft voor een systeem met meerdere processoren: een processor met hyperthreading-technologie wordt door het operating system[[besturingssysteem]] meestal als twee losse processoren gezien.

In 2008 blies Intel nieuw leven in de technologie. Voor laag vermogen draagbare applicaties en budget PC's kondigt Intel de Atom (Silverthorne en Diamondville codenamen) processor reeksprocessorreeks aan in 45nm proces met hi-k metal gate technology. Deze processors die gebruikmaken van de hyperthreading, gaan tussen de 0,6 en 2,5 [[Watt (eenheid)|Watt]] gebruiken (in vergelijking met 35 tot 80 watt voor de huidige mainstream processoren).

Intel gebruikt hyperthreading in hun Nehalem -architectuur. De [[Intel_Core_i7|Nehalem]] heeft vier cores. In combinatie met hyperthreading ziet het besturingssysteem dan acht cores.