Tamar van Georgië: verschil tussen versies

| afbeelding = Queen TamaraTamar of Georgia.jpg

'''Koningin TamaraTamar''' ([[Georgisch]]: თამარი, ''Tamari'') (c. 1160 – [[18 januari]] [[1213]]), was heerseres over [[Georgië]] gedurende de zogenoemde Georgische Gouden Eeuw, die duurde tussen ongeveer [[1100]] en [[1225]]. Gedurende haar regering beleefde het Georgische rijk zijn hoogtepunt, zowel politiek als cultureel. Zij was een afstammeling van [[David IV van Georgië|David de Bouwer]] van de [[Bagrationi]]dynastie, met wie de bloei van het Georgische rijk was begonnen. Zowel door haar rol als vrouwelijke heerser als vanwege de bloei van het koninkrijk is zij een belangrijke figuur gebleven in de [[Geschiedenis van Georgië|Georgische geschiedenis]] en populaire cultuur.

TamaraTamar was een dochter van de Georgische koning [[George III van Georgië|George III]]. Tijdens haar jeugd werd haar vader geconfronteerd met een grote opstand van Georgische edelen (1177), die hij wist te onderdrukken; het jaar daarop werd TamaraTamar benoemd tot medeheerser om daarmee aanspraken op de troon van andere takken van de familie de kop in te drukken.

Na haar vaders dood in 1184 werd TamaraTamar opnieuw gekroond in het [[klooster van Gelati]] (thans behorend tot het UNESCO-[[Werelderfgoed]]). Haar koningschap werd aanvankelijk echter fel bestreden, waardoor ze gedwongen werd aanzienlijke concessies te doen aan de heersende aristocratie. Zo werd de ''katholikos'' (patriarch van de [[Georgisch-orthodoxe Kerk]]) tot kanselier benoemd, waarmee hij zowel geestelijke als wereldlijke macht verwierf. Voorts werd ze gedwongen tot een huwelijk met de Russische prins Joeri die moest dienen als opperbevelhebber. Na de dood van ''katholikos'' Michael wist Tamara echter geleidelijk haar machtsbasis uit te breiden.

[[File:Tamari2150.jpg|thumb|200px|left|Koningin TamaraTamar]]