Renaat Van Elslande: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling
aanvulling
Regel 3:
 
==Biografie==
Van Elslande was de zoon van een flamingantische onderwijzer. Hij volgde middelbaar onderwijs aan het Klein Seminarie in [[Roeselare]], waar hij lid werd van het [[AKVS]] en meewerkte aan ''[[De Vlaamsche Vlagge]]''. Daarna sloot hij zich aan bij de [[KSA]].
 
Hij studeerde in [[Katholieke Universiteit Leuven|Leuven]]: rechten (1936-1941) en politieke en sociale wetenschappen (1939-1942). Hij was lid van het [[Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond]], Met Tijd en Vlijt (1936-1940), Jong Volkse Front (1936-1938) en Jeugdfront (1938-1940).
 
Hij begon zijn loopbaan als advocaat-stagiair in [[Kortrijk]] en Leuven (1941-43) en als advocaat in [[Brussel]] (1943-1945)
 
==BurgemmesterBurgemeester==
Na de [[Tweede Wereldoorlog]] was hij lector aan de KUL en parlementaireparlementair redacteur van ''De Nieuwe Standaard''. Hij werd ook hoofdredacteur van het door [[Jos De Saeger]] gestichte politieke weekblad '''t Westen'' (1945-1947).
 
Na zijn huwelijk in 1945 vestigde hij zich in de [[Vlaams-Brabant]]se gemeente [[Lot (België)|Lot]], waar zijn echtgenote apotheker was. Daar werd hem bij de eerste naoorlogse [[gemeenteraadsverkiezingen]] door de plaatselijke [[Christen-Democratisch en Vlaams|CVP]]-afdeling gevraagd om de lijst aan te voeren. De CVP behaalde meteen een klinkendede overwinningmeerderheid. Van Elslande werd in januari [[1947]] [[burgemeester]] van Lot, en is dat zonder onderbreking gebleven, tot hij in [[1976]] de sjerp doorgaf aan zijn opvolger [[Frans Roossens]]. Gedurende zijn bijna 30-jarig burgemeesterschap wist hij Lot om te vormen tot een "model-industriedorp".
 
==Nationale politiek==
Van Elslande werd lid van het Studiecentrum van de Christelijke Volkspartij en werd in [[1949]] verkozen als lid van de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] voor het [[arrondissement Brussel]]. Hij werd lid van het ''[[Centrum Harmel]]'' waar hij zich bekwaamde in de problematoiekproblematiek van de Vlaams-Waalse verhoudingen. Hij werd voorstander van culturele autonomie. Hij bleef parlementslid tot in 1981.
 
Hij bekleedde ministerposten in verschillende Belgische regeringen: