Œ: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (robot Anders: br:Π|
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
[[Bestand:Latin alphabet Œœ.svg|right|180px]]
"'''Œ'''" (kleine letter "'''œ'''") is een [[klinker (klank)|klinker]] en een [[letter]] gebruikt in [[Middeleeuwen|middeleeuws]] en vroegmodern [[Latijn]], en in modern [[Frans]]. De letter is een [[ligatuur (typografie)|ligatuur]] voor "[[O (letter)|O]][[E (letter)|E]]". Het teken wordt ook wel ''eðel'' genoemd ([[Internationaal Fonetisch Alfabet|IPA]]: {{IPA|/
In het [[Engels]] staat deze combinatie voor een [[tweeklank]], IPA [oe], die wordt uitgesproken als "oi". Ze werd gebruikt in woorden met de tweeklank "OI" ("
Het [[Duits]]e, [[IJslands]]e en [[Zweeds]]e equivalent is "[[Ö]]". In het [[Deens]], [[Faeröers]] en [[Noors]] is de overeenkomstige letter "[[Ø]]". De letter is niet equivalent met "Ö" in [[Fins]], [[Hongaars]] en [[Turks]], aangezien de "Ö" daar niet het resultaat van [[umlaut (klank)|umlaut]] is.
[[Leenwoord]]en in het Engels uit het Latijn met "
In het [[Frans]] heeft de "œ" geen louter esthetische waarde, maar ook een linguïstische, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de “fi”-[[ligatuur (typografie)|ligatuur]] die verder geen linguïstische waarde heeft. In de woorden ''cœur'' ("hart") en ''sœur'' ("zus"), of in eigennamen ([[Belœil]]); in leenwoorden uit het oud-Grieks "œ" wordt als [e:] uitgesproken (bijvoorbeeld in ''œsophage''). In druk kan in het Frans de "œ" worden gebruikt om aan te geven dat het om één klank gaat, en niet om twee afzonderlijke klinkers "[[O (letter)|o]]" en "e", zoals in ''coefficient''. Mede als gevolg van de beperkingen van tekstverwerkers (of hun gebruikers) wordt dit uitgangspunt echter vaak niet standaard gehanteerd.
Wat computers betreft: in de [[Unicode]]-tekenset zijn de codes voor "Œ" en "œ" respectievelijk
{{Navigatie Latijns alfabet}}
| |||