Helene in Beieren: verschil tussen versies

Helene had in het begin van haar huwelijk twijfels over haar gevoelens voor haar man, helemaal toen ze verliefd werd op een andere man. Maar omdat ze nogal vroom was, en bang was in de hel te belanden vanwege haar zonde, koos ze toch helemaal voor haar man, wat resulteerde in een behoorlijk gelukkig huwelijk.<br />

Maximilian en Helene kregen vier kinderen. De kinderen waren niet echt gezond. Ze waren regelmatig ziek. Een paar weken na de geboorte van [[Albert I von Thurn und Taxis|Albert]] stierf Helenes man Maximilian aan een nierziekte, een grote tragedie voor Helene. Verrassend genoeg toonde keizer [[Frans Jozef van Oostenrijk]] zich heel menselijk. Hij verleende Helene het recht van voogd over haar kinderen, iets waar haar schoonvader helemaal achterstond. Ook zorgde Helenes schoonvader ervoor dat Helene helemaal werd ingewijd in de regeringszaken toen hij voelde dat hij niet meer lang te leven had. Toen Helene's schoonvader, [[Maximilian Karl von Thurn und Taxis]], stierf op [[10 november]] [[1871]] werd Helene tot de meerderjarigheid van haar zoon [[Maximilian Maria von Thurn und Taxis|Maximilian]] gezinshoofd van de familie.<br />

Op [[24 juni]] [[1883]] werd [[Maximilian Maria von Thurn und Taxis|Maximilian]] [[meerderjarig]] en nam als zevende vorst van [[Thurn und Taxis]] de regering van het vorstelijke huis over. Helene kon het rustiger aan doen, maar niet voor lang. [[Maximilian Maria von Thurn und Taxis|Maximilian]] stierf op [[2 juni]] [[1885]] aan een onbekende ziekte en wederom werd Helene voogd totdat haar jongste zoon [[Albert I von Thurn und Taxis|Albert]] [[meerderjarig]] zou worden, wat twee jaar later zou plaatsvinden.