Gereformeerde Kerken onder het Kruis: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
| karakter=
}}
'''Gereformeerde Kerken onder het kruis''' zijn in [[Nederland]] ontstaan nadat koning [[Willem I der Nederlanden|Willem I]] zijn greep op de kerk wilde versterken, door in 1816 bij Koninklijk Besluit een nieuw reglement in te voeren in de toenmalige [[Nederduits Gereformeerde Kerk (later Nederlandse Hervormde Kerk)|Nederduits Gereformeerde Kerk]]. Het reglement werd opgelegd aan de kerk, die de [[Dordtse Kerkorde]] - door de kerken gemaakt in [[1618]] - moest vervangen. Dit was het begin van de [[Nederlandse Hervormde Kerk]], op [[1 mei]] [[2004]] opgegaan in de [[Protestantse Kerk in Nederland]] (PKN). Tegelijk was er veel kritiek op de verwatering van de leer in de Nederlandse Hervormde Kerk. Velen kwamen hierdoor in verzet en met de [[Afscheiding van 1834|Afscheiding]] begonnen dezen hun eigen kerk, die in zich in eerste instantie Gereformeerde Kerk noemde, maar zich al spoedig splitsten zij zichopsplitste in de [[Christelijke Afgescheiden Gemeenten]] en de "Gereformeerde Kerken onder het Kruiskruis".
 
De reden voor de splitsing was dat door de overheid de kerk werd vervolgd, omdat zij de naam Gereformeerde Kerk gebruikte, een naam die volgens de overheid inging tegen het reglement van 1816, waarin de oude Gereformeerde Kerk de naam Nederlandse Hervormde Kerk had gekregen. Sommigen vonden de naam niet belangrijk genoeg om er vervolging voor te ondergaan, en werden de "Christelijke Afgescheiden Gemeenten", anderen vonden dat zij principieel de voortzetting waren van de aloude Gereformeerde Kerk, en kozen de naam "Gereformeerde Kerken onder het kruis", hierbij voor lief nemend dat dan de vervolging zou blijven.