Differentiatie (onderwijs): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
zin met bron erbij
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 5:
==Convergente differentiatie==
Bij convergente differentiatie wordt er een minimumdoel voor de klas als geheel gesteld. Na de klassikale instructie gaat de groep de leerstof zelfstandig verwerken, waardoor de leerkracht tijd heeft om de risicoleerlingen extra instructie te geven. Dit wordt ook wel begeleide inoefening genoemd. Voor de kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong is er verdiepingsstof die aansluit op het leerdoel van de les. Deze vorm van differentiatie stelt hoge verwachtingen aan de zogenaamde risicoleerlingen, waardoor deze niet bij voorbaat worden opgegeven of een eigen leerlijn moeten gaan volgen. Dit heeft namelijk als nadeel dat de instructietijd voor deze leerlingen wordt verkort. Convergente differentiatie vergroot juist de instructietijd voor deze leerlingen.<ref>Dronkers, J. (2007). Ruggengraat van ongelijkheid. Amsterdam: Mets & Schilt en Wiardi Beckman Stichting.</ref>
Deze vorm verdeelt de klas in twee niveaus: een minimumniveau en een hoger niveau. Het doel is kinderen zo lang mogelijk mee te laten doen met de groep om hen te laten profiteren van de instructie en interactie in de groep.<ref>Kappen, A. & Förrer, M. (2010). ''Opbrengstgericht Werken. Datamuur. Werken met groepsplannen.'' Utrecht: PO-Raad. Download [http://www.spoe.nl/media/attachments/handreiking_ogw_datamuur_werken_met_groepsplannen__300310__2.pdf hier]</ref> Hierdoor profiteren alle leerlingen optimaal van de tijd die de leerkracht kan besteden aan instructie. Het vergroten van de leertijd en het geven van instructie verhogen de leerprestaties van de leerlingen.<ref>Elbaum, B., Vaughn, S., Hughes, M., & Watson-Moody, S. (1999). Grouping practices and reading outcomes for students with disabilities. Exceptional Children, 65(3), 399-415.</ref> Binnen het model van convergente differentiatie kan ook gebruik worden gemaakt van [[preteaching]].
 
==Divergente differentiatie==