Biostratigrafie: verschil tussen versies

Het principe dat bepaalde soorten fossielen alleen in bepaalde lagen voorkwamen was al door de 17e-eeuwse [[natuurlijke historie|natuuronderzoekers]] [[Martin Lister]] (1671) en [[John Woodward]] (1695) beschreven.<ref>{{de}}Bülow, K. von & Guntau, M.; 1970: ''Geschichte der Geologie'', in: ''Die Entwicklungsgeschichte der Erde. Brockhaus Nachschlagewerk Geologie mit einem ABC der Geologie'' (4^e4e druk), Brockhaus, [[Leipzig]], p. 18</ref> Het was echter de Engelse mijnbouwkundige en landmeter [[William Smith (geoloog)|William Smith]] die rond 1800 doorhad dat er op die manier bepaalde volgordes van fossielen lateraal terug waren te herkennen.<ref name="Stanley">{{en}}Stanley, S.M., 1999: ''Earth System History'', W.H. Freeman & co, ISBN 0-7167-2882-6</ref><ref>{{de}}Müller, A.H.; 1992: ''Lehrbuch der Paläozoologie. Band I. Allgemeine Grundlagen'' (5^e5e druk), Gustav Fischer, [[Jena]] & [[Stuttgart]], p. 25</ref>. De Duitse geoloog [[Leopold von Buch]] beschreef in 1810 het principe van een gidsfossiel.

In de daaropvolgende decennia begonnen geologen overal in Europa en daarna ook op andere continenten gesteentelagen te correleren. Rond 1830 had [[Charles Lyell]] het [[Tertiair]] van Zuid-Frankrijk, [[Gérard Paul Deshayes]] de opvolging in het [[Bekken van Parijs]] en [[Heinrich Georg Bronn]] het Italiaanse Tertiair met behulp van gidsfossielen onderverdeeld.<ref>{{de}}Bülow, K. von & Guntau, M.; 1970: ''Geschichte der Geologie'', in: ''Die Entwicklungsgeschichte der Erde. Brockhaus Nachschlagewerk Geologie mit einem ABC der Geologie'' (4^e4e druk), Brockhaus, [[Leipzig]], p. 22</ref> Lyell stelde op basis van zijn stratigrafische werk en de [[uniformiteitsleer]] van [[James Hutton]] dat het ontstaan en uitsterven van soorten een continu proces is door de tijd, een idee dat aan de basis stond van [[Charles Darwin]]s [[evolutietheorie]].<ref name="Stanley"/>