Bert Eriksson: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k sp.
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
 
Vanaf [[1971]] werd hij de leider van de VMO, die hij met een aantal gelijkgezinden opnieuw had opgericht.
Met behulpde hulp van anderen groef hij in [[1973]] de stoffelijke resten van ex-[[collaborateur]] en schrijver [[Cyriel Verschaeve]] (operatie Brevier) op en bracht ze vanuit [[Oostenrijk]] naar [[Alveringem]] in [[West-Vlaanderen]]. Hij beweerde later ook de resten van [[Staf de Clercq]] (operatie Delta) en [[Anton Mussert]] (operatie [[Wolfsangel]]) opnieuw begraven te hebben.
 
De vele gewelddadige acties en betogingen en het feit dat de VMO op een militaire manier georganiseerd werd, leidde in 1981 tot een proces, waarop de VMO op [[4 mei]] [[1981]] veroordeeld werd als privémilitie. Hierop besloot de toenmalige VMO-leiding de organisatie te ontbinden. Het [[vonnis]] werd in beroep bevestigd en Eriksson bracht een jaar in de [[gevangeniscel|cel]] door. Na zijn vrijlating hield hij zich vooral nog bezig met zijn café, terwijl veel ex-VMO'ers zich met het [[Vlaams Blok]] (vanaf [[2004]] [[Vlaams Belang]]) verbonden.