Pavel Miljoekov: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (Robot: toegevoegd: pl:Paweł Milukow |
k Afhandeling WP:TVC op verzoek moderator |
||
Regel 3:
==Achtergrond en opleiding==
Pavel Miljoekov was de zoon van [[Nicolaas Pavlovitsj Miljoekov]], [[hoogleraar]] in de [[architectuur]] en Maria Arkadevna Sultanova. Miljoekov volgde [[onderwijs]] aan het [[gymnasium]] te [[Moskou]] en [[opleiding|studeerde]] daarna [[geschiedenis]] aan de [[Staatsuniversiteit van Moskou]]. Hij kreeg les van de beroemde [[hoogleraar|hoogleraren]] [[Vasili Kljutsjevski]] en [[Pavel Vinogradov]]. Tijdens zijn studententijd raakte Miljoekov blijvend beïnvloed door het [[liberalisme]] van [[Konstantin Kavelin]] en [[Boris Tsjitsjerin]]<ref>Oom van de [[communisme|communistische]] [[volkscommissaris]] van Buitenlandse Zaken [[Georgi Tsjitsjerin]]</ref>. In [[1881]] nam hij deel aan een bijeenkomst van liberale studenten en werd als gevolg hiervan geschorst. Niet veel later werd hij weer tot de [[universiteit]] toegelaten en hij voltooide zijn studie in 1882.
==Historicus==
Pavel Miljoekov was van 1886 tot 1895 [[privaatdocent]] aan de [[faculteit (onderwijs)|faculteit]] geschiedenis van de Staatsuniversiteit van Moskou. Daarnaast gaf hij ook les aan het gymnasium en onderwees ook dochters uit de hogere kringen.
Pavel Miljoekov publiceerde tal van werken; in [[1892]] verscheen het werk ''De [[Staatswetenschap]] in [[Rusland]] in het eerste kwart van de 18de Eeuw en de Hervormingen van [[Peter de Grote]]''. In datzelfde jaar werd
In [[1897]] ging Miljoekov naar [[Sofia (stad)|Sofia]] ([[Bulgarije]]) om er hoogleraar in de geschiedsfilosofie, [[Romeinse Rijk|Romeinse geschiedenis]], Russische- en [[Tsjechië|Tsjechische]] oergeschiedenis te worden. Gedurende een jaar was hij werkzaam in Sofia, om vervolgens in [[1898]] naar [[Macedonië (regio)|Macedonië]] te gaan. In Macedonië deed hij onderzoek in opdracht van Russisch Archeologisch Instituut te [[Constantinopel]] en de Keizerlijke Academie voor Wetenschappen. In [[1899]] keerde hij naar Rusland terug. In [[1901]] werd hij vanwege zijn oppositionele activiteiten (toespraken etc.) [[arrestatie|gearresteerd]] en gevangengezet. In de gevangenis voltooide hij derde en laatste deel van zijn veelgeprezen geschiedkundige werk ''Schetsen uit de Geschiedenis der Russische Cultuur'' dat in [[1906]] werd uitgegeven. Dit werk werd in meerdere talen vertaald, waaronder het [[Nederlands]].
In [[1902]] schreef hij artikelen voor het clandestiene tijdschrift ''Bevrijding''. Kort hierna vertrok hij naar de [[Verenigde Staten van Amerika]] waar hij voordrachten hield op de universiteiten van [[Chicago]], [[Boston]] en [[Harvard-universiteit|Harvard]].
Van zijn hand verscheen in [[1913]] het historische werk ''De hoofdstromingen van het Russische historische denken''<ref>''De Katholieke Encyclopaedie'', door: red. De Kath. Encyclopaedie (1953), dl. 17, blz. 804</ref>.
Regel 21:
Terwijl Miljoekov in [[1905]] een lezing hield aan de [[Universiteit van Chicago]], hoorde hij van ''"[[Bloedige Zondag (1905)|Bloedige Zondag]]"'', [[zondag]] [[22 januari]] 1905, waarop de tsaristische troepen het vuur openden op vreedzame [[betoging|demonstranten]] in [[Sint-Petersburg]] onder de geestelijke [[pope (priester in de Oosters-orthodoxe Kerk)|pope]] [[Georgi Gapon]]<ref name=autogenerated1>''The Blackwell Encyclopedia of the Russian Revolution'', door: Harold Shukman (1994), blz. 357</ref>. Miljoekov reisde naar Rusland en werd lid van de leiding van de ''Unie voor de Bevrijding''. Op dat moment was Miljoekov ervan overtuigd dat het [[tsaar|tsaristisch]] regime op instorten stond en Rusland spoedig een [[democratie]] zou worden<ref name=autogenerated1 />. Van mei tot augustus 1905 was hij voorzitter van de [[vakbond]] ''Unie der Unies''. Op [[7 augustus]] 1905 werd hij opnieuw gearresteerd, maar kwam reeds na een maand vrij.
Na zijn vrijlating nam Miljoekov in oktober 1905 deel aan de oprichting van de [[Constitutioneel-Democratische Partij]] (KDP, beter bekend als de "[[Kadettenpartij]]"). Hij schreef mee aan het partijprogramma. In [[december]] [[1905]] werd hoofdredacteur van het ''Vrije Volk'' en ''Volksvrijheid''. Omdat Miljoekov gevangen had gezeten mocht hij zich niet kandidaat stellen voor de verkiezingen van de ''[[Doema|Staatsdoema]]'' ([[1906]]). Tijdens de Doemaverkiezingen werd de KDP met 179 zetels veruit de grootste partij. In juli 1906 werd de ''Doema'', waarin de progressieve partijen de meerderheid hadden, ontbonden en uit protest trokken 120 afgevaardigden van de Kadetten en 80 [[Trudoviken|Troedoviki]] en [[Russische Sociaaldemocratische Arbeiderspartij|Sociaaldemocratische]] afgevaardigden naar [[Vyborg]], toen deel van het [[Groothertogdom Finland]], om de vergaderingen van de ''Doema'' voort te zetten. Miljoekov, die ook naar Vyborg was getrokken schreef het ''[[Vyborg Manifest]]'' waarin hij de Russen opriep tot passief verzet, zoals belasting- en dienstweigering.
Terug op Russisch grondgebied werd Miljoekov tot voorzitter van het Centraal Comité van de KDP gekozen en belast met de leiding over de partijkrant ''[[De Rede (krant)|De Rede]]''. Miljoekov deed de KDP opschuiven naar rechts en de samenwerking met de [[revolutie|revolutionairen]] werd verbroken. Het idee van een [[republiek]] werd overboord gezet en de KDP werd voorstander van een [[constitutionele monarchie]].
Regel 51:
==Zie ook==
* [[Constitutioneel-Democratische Partij]]
* [[Russische Revolutie (1917)|Russische Revolutie]]
* [[Lijst van ministers van Buitenlandse Zaken van Rusland]]
==Externe link==
* {{ru}} [http://www.rulex.ru/01180594.htm (Korte) biografie van Pavel Miljoekov]
{{
{{ }} {{DEFAULTSORT:Miljoekov, Pavel}}
Regel 70 ⟶ 72:
[[Categorie:Russisch revolutionair]]
[[Categorie:Vakbondsbestuurder]]
[[az:Pavel Milyukov]]
| |||