Politieke Partij Radikalen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Literatuur: {{Sjabloon:Navigatie Politieke Partij Radikalen}}
→‎1968-1977: Lijst van bewindslieden voor PPR
Regel 33:
Bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 1971|Tweede Kamerverkiezingen van april 1971]] behaalde de PvdA 39 zetels (een winst van twee ten opzichte van 1967), maar de PPR slechts twee. [[Jacques Aarden]] werd fractievoorzitter. Verscheidene prominenten verlieten de partij omdat ze vonden dat deze gefaald had.
 
Bij de vervroegde [[Tweede Kamerverkiezingen 1972|Tweede Kamerverkiezingen van november 1972]], na de val van het [[kabinet-Biesheuvel I]], was [[Bas de Gaay Fortman]] lijsttrekker. Onder zijn leiding behaalde de PPR een spectaculaire verkiezingswinst, ze steeg van twee naar zeven zetels. De progressieve partijen PvdA, D'66 en PPR werden met 56 zetels het grootste politieke blok in de Tweede Kamer en vormden het [[extraparlementair kabinet|extraparlementaire]] [[kabinet-Den Uyl]] samen met individuele progressieven uit de ARP en de KVP, waaronder [[Jaap Boersma]], [[Wilhelm Friedrich de Gaay Fortman|Wilhelm de Gaay Fortman]] en [[Ruud Lubbers]]. De PPR leverde tweedrie ministers[[Lijst van bewindslieden voor PPR|bewindslieden]], ministers [[Harry van Doorn]] ([[Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk|Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk]]) en [[Boy Trip]] ([[minister zonder portefeuille]] voor wetenschapsbeleid), en één staatssecretaris, [[Michel van Hulten]], op [[Verkeer en Waterstaat]]. De Gaay Fortman werd fractievoorzitter.
 
[[Bestand:Ria Beckers 1977.png|thumb|Partijvoorzitter en fractievoorzitter [[Ria Beckers]]]]