Tuindorp Buiksloot: verschil tussen versies

[[Bestand:Uilenburgstraat Amsterdam 1925.jpg|thumb|left|250px|Krotten in de Amsterdamse Jodenbuurt anno 1925]]De aanleg en bouw van tuindorpen gebeurde onder regie van de [[Amsterdam (gemeente)|gemeente Amsterdam]], na de annexatie van de buurgemeenten [[Sloten (Amsterdam)|Sloten]], [[Nieuwendam]], [[Ransdorp]], Buiksloot, [[Watergraafsmeer]] en delen van [[Nieuwer-Amstel]] op 1 januari 1921. In deze periode heerste grote woningnood, terwijl tegelijkertijd op grote schaal woningen in de Amsterdamse binnenstad onbewoonbaar moesten worden verklaard, zoals op [[Uilenburg (Amsterdam)|Uilenburg]], [[Rapenburg (Amsterdam)|Rapenburg]] en in de [[Jordaan (Amsterdam)|Jordaan]]. Hiervoor werden plannen ontwikkeld voor vervangende volkswoningbouw, waarvoor in de bestaande stad geen ruimte was. Om niet teveel spanningen met de Gemeentelijke Woningdienst te veroorzaken, had de in 1928 opgerichte sector Stadsontwikkeling van de Dienst Publieke Werken van de gemeente Amsterdam het [[Stedenbouwkunde|stedenbouwkundig]] plan van Tuindorp Buiksloot overgelaten aan de Woningdienst. Tuindorp Buiksloot kreeg noord-zuid georiënteerde strokenbouw, waardoorheen de Waddenweg, toen nog het verlengde van de Adelaarsweg, was aangelegd. Twee parallelle straten aan weerszijden van deze weg ontsluiten het in tweeën gedeelde dorp. Men komt dan op een pleintje van waaruit men zich op zo'n helft kan oriënteren. De Waddenweg was namelijk vooral als doorgaande weg naar de Buikslotermeerpolder bedacht. Aan weerszijden van deze weg ligt een [[doodlopende weg|cul-de-sac]], de enige signatuur van de tuinstad van [[Ebenezer Howard]].