Godfried II van Lotharingen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
DennisPeeters (overleg | bijdragen)
k typo(s); zie http://woordenlijst.org/zoek/?q=gevangengenomen&w=w met AWB
JRB (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 28:
 
Een jaar later overleed Godfrieds zoon en Godfried kwam weer in opstand. Hij had nu de steun van [[Boudewijn V van Vlaanderen]] en [[Dirk IV van Holland]]. In 1046 ontnam de keizer Godfried zijn titels en gaf de Verdun aan de bisschop, in reactie verwoestte Godfried de stad. Twee jaar later doodde Godfried zijn plaatsvervanger [[Adalbert van Lotharingen]] maar zijn poging om de [[Moezel (rivier)|Moezel]]-regio te veroveren mislukt. [[Paus Leo IX]], afkomstig uit Opper-Lotharingen, wist in 1049 een vrede te bemiddelen en Godfried herbouwde de kathedraal van Verdun.<br>
In 1053 hertrouwde Godfried met [[Beatrix van Opper-Lotharingen|Beatrix van Bar]], weduwe van markgraaf Bonifatius IV van [[Toscane]]. In reactie nam Hendrik III Beatrix en haar zoon gevangen. Daarop nam Godfried het bestuur van Toscane en de grote bezittingen van zijn vrouw in de [[Povlakte]] en [[Emilia-Romagna]], op zich. Godfried en Boudewijn van Vlaanderen kwamen opnieuw in opstand tegen Hendrik en namen hertog [[Frederik van Luxemburg (Neder-Lotharingen)|Frederik van Luxemburg]] gevangen. In 1055 belegerden ze Antwerpen maar zonder succes. Het jaar daarna sloten Boudewijn en Godfried vrede met de keizer. BoudwijnBoudewijn wist de grote gebieden die hij in Neder-Lotharingen had bezet, te behouden. Godfried verwierf de graafschappen [[Pisa (stad)]] en [[Ancona (stad)]], en werd keizerlijk stadhouder in [[Italië]].
 
In 1057 was Godfrieds verhouding met de keizer alweer bekoeld en werd hij verbannen naar Toscane. Zijn broer was inmiddels tot paus benoemd ([[Paus Stefanus IX (X)]]) en samen domineerden ze de politiek van Noord- en Midden-Italië. Van zijn broer kreeg hij het [[hertogdom Spoleto]] in leen. Paus Stefanus overleed in 1058 en Godfried steunde zijn opvolger [[paus Nicolaas II]] tegen [[Tegenpaus Benedictus X]], die hij door soldaten uit het [[Lateraanse paleis]] liet verdrijven. Godfried bemiddelde in een conflict tussen de adel van [[Sardinië]] en de stad Pisa, en wist een leger van Italiaanse [[Normandië]]rs te verslaan dat op weg was naar [[Rome (stad)|Rome]].
 
Na de dood van Hendrik III keerde Godfried weer terug naar Lotharingen. In 1062 was hij een van de deelnemers aan de ontvoering van de jonge [[Hendrik IV (keizer)]]. Deze ontvoering was het hoogtepunt van het verzet van de rijksgroten tegen het bewind van Hendriks moeder [[Agnes van Poitou (1024-1077)]] als regentes. Agnes gaf na dit incident inderdaad haar functie als regent op. Na de dood van Frederik van Luxemburg in 1065 werd Godfried benoemd tot hertog van Neder-Lotahringen. In 1066 was hij aanvoerder van de fractie die bisschop [[Adalbert van Bremen]] afzette als regent van [[Hendrik IV]]. Godfried trok zich in 1069 terug in Verdun wegens slechte gezondheid en stierf daar nog in hetzelfde jaar. Hij werd begraven in de Notre-Dame van Verdun.
 
Godfried huwde tweemaal. Uit zijn eerste huwelijk met Doda (van onbekende afkomst, begraven in de [[abdij van Munsterbilzen]]), werden geboren: