Rugpositief: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k taalpoets
Keyboardjeff (overleg | bijdragen)
De beschrijving van het rugpositief
Regel 1:
[[Bestand:Samuels Kirke Copenhagen organ.jpg|thumb|right|200px|Het rugpositief is het voorste gedeelte van het orgel]]
Het '''rugpositief''' of '''rugwerk''' is een deel van het [[pijporgel]] dat door een eigen klavier wordt bespeeld. Dat is meestal het onderste klavier. Maar bij franse orgels het tweede klavier. Bij bepaalde pijporgels is de speeltafel tussen het rugwerk en het hoofdorgel geplaatst. Het rugpositief is dan het gedeelte waar de [[organist]] met zijn rug naartoe zit, vandaar deze naam. Het rugwerk is ook vaak een kleinere weerspiegeling van het hoofdwerk. Bijvoorbeeld, als het hoofdwerk een Prestant 8', een octaaf 4' en een superoctaaf 2' heeft, dan heeft het rugwerk meestal een Prestant 4', een octaaf 2' en soms ook een superoctaaf 1'. Veel rugwerken hebben als tongwerken ook vaak een dulciaan 8', een kromhoorn 8' of een vox humana 8'. In het rugwerk zijn vooral de fluiten in grote maten aanwezig. Elke divisie heeft zijn eigen soort klankkleur. Het rugpositief bestaat vooral uit fluiten, het hoofdwerk vooral uit prestanten en het zwelwerk of bovenwerk vooral uit strijkers.
 
Van voren gezien is het rugpositief iets onder en naar voren van de grote orgelkast geplaatst.