Montagnards (Frankrijk): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
T. Tichelaar (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
T. Tichelaar (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
{{wiu}}
 
[[Bestand:Salle du Manège 1.jpg|thumb|260px|De Manège van de [[Tuilerieën]] waarin de [[Nationale Conventie (Frankrijk)|Nationale Conventie]] tot 9 mei 1793 vergaderde.]]
[[File:ExaminationLouistheLast.jpg|thumb|260px|De ondervraging van [[Louis XVI]] in de Nationale Conventie]]
Regel 8 ⟶ 10:
De tegenstellingen tussen de Girondijnen en de Montagnards kwamen aan het licht na de [[Bestorming van de Tuileriën]] en zou leiden tot openlijke vijandschap. In oktober 1792 wonnen de "Montagnards" aan invloed. Hun eis omtrent de veroordeling van de koning werd steeds luider en hardnekkiger. Het debat over het lot van de koning duurde 24 dagen. In februari 1793, na de executie van de koning, werd een nieuwe constitutie ingediend, de [[Franse Grondwet van 1793]].
 
Na het verraad van [[Dumouriez]] was het gedaan met de grootste partij, de Girondijnen. Er heerste chaos: militaire nederlagen, aristocratische contra-revolutie, economische crisis, burgeroorlog waren aan de orde van de dag. Op 10 maart werd een revolutionaire rechtbank ingesteld. Op 18 maart 1793 werd de doodstraf geëist voor iedere voorstander van de agrarische wet. Op 1 april beschuldigde Danton de Girondijnen. Op 6 april werd het beruchte [[Comité de salut public (Frankrijk)|Comité de Salut Public]] opgericht om tegenstanders zo snel mogelijk gevangen te nemen en te veroordelen; de macht kwam zoveel mogelijk in Parijs te liggen. Snel werden allerlei maatregelen genomen om de koopkracht en het welzijn van de ontevreden massa te verbeteren. Op 24 april hield Robespierre een rede over de nieuwe [[Verklaring van de rechten van de mens en de burger]]. Maximumprijzen voor graan en meel op 4 mei moest hun positie verlichten. De strijd laaide op. Op 20 mei werd een gedwongen lening bij vermogende Fransen voorgesteld. De strijd laaide op.

De Girondijnen begonnen een tegenaanval en Hébert werd op 24 mei gevangen gezet. Robespierre riep twee dagen later het volk op tot verzet. Op 29 mei werd het gemeentebestuur van Lyon, bestaande uit Montagnards, afgezet. Op 31 mei luidden de alarmklokken in Parijs en klonken er schoten. Op 2 juni werden de Girondijnen op advies van [[Georges Couthon]] uit de Conventie gezet.
 
De devaluatie van de [[assignaat]] maakte de levensmiddelencrisis nog ernstiger. De [[inflatie]] woekerde voort en versterkte de prijsstijgingen. Op 10 juni werd machtiging verleend tot gratis verdeling van gemeenschapsgronden onder de bevolking. Door opstanden in de provincie ontstond er een vleesschaarste in Parijs; eind juni brak een zeepoproer uit dat drie dagen duurde.
 
In juli werden Danton en enkele gematigde medestanders in het comité van algemeen welzijn vervangen door [[Louis Antoine Saint-Just|Saint-Just]] en Couthon. Aan het einde van de maand nam Robespierre zelf zitting. De twaalf man van het comité hadden nu bijna alles voor het zeggen. De gematigden stelden in augustus nieuwe verkiezingen voor in de hoop de Montagnards te verslaan. Eind augustus werden alle compagnieën en [[naamloze vennootschap]]pen opgeheven. De graanvoorziening schoot tekort en op 4 september kwam de volkswoede tot een uitbarsting. De volgende dag werd het [[Schrikbewind]] ingesteld. Pas eind september werden algemene maximumprijzen vastgesteld. De zwarte markt breidde zich sterk uit.
 
In het voorjaar van 1794 begon een nieuwe economische politiek.
In juli werden Danton en enkele gematigde medestanders in het comité van algemeen welzijn vervangen door [[Saint-Just]] en Couthon. Aan het einde van de maand nam Robespierre zelf zitting. Het [[Schrikbewind]] werd ingesteld. De twaalf man van het comité hadden nu bijna alles voor het zeggen.
 
==Revolutiejaar 1848==
Regel 17 ⟶ 25:
==Bronnen==
* Dowd, D.L (1966) De Franse Revolutie.
* Soboul, A. (1979) De Franse Revolutie, deel I en II.
 
[[Categorie:Franse Revolutie]]