Engelbert II van Valkenburg: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 14:
== Biografie ==
Engelbert was de oudste zoon van [[Dirk I van Valkenburg|Dirk I van Heinsberg en Valkenburg]] uit het huwelijk met Beatrix van Kyrberg-Dhaun. In 1253 werd Engelbert [[aartsdiaken]] van [[bidsdom Luik|Luik]] en vanaf 1257 was hij [[Proost|Domproost]]. Op 2 oktober 1261 werd het door het [[Kapittel|domkapittel]] van Keulen gekozen tot [[[[aartsbisdom Keulen|aartsbisschop van Keulen]]. Als aartsbisschop kende Engelbert veel problemen. Vooral met de eigen [[Keulen (stad)|Keulse burgerij]] had hij continu onenigheid. Deze weigerden de opgelegde [[belasting]]en, die het afbouwen van de [[Dom van Keulen]] moesten financieren, te betalen. Daarnaast zorgde ook de weigering van Engelkbert om amnestie te verlenen aan een aantal verbannen Keulenaren voor beroering. Om de steeds volhardender in opstand komende burgerij in de hand te kunnen houden, nam Engelbert zijn toevlucht tot geweld. Dit werkte echter averechts. Engelbert werd in 1263 voor 20 dagen gevangen gehouden en in 1268 werd hij [[verbanning|verbannen]]. Daarna verplaatste hij zijn rsidentie naar Bonn.
Na de nederlaag bij de [[Slag bij Zülpich]] in oktober 1267 werd Engelbert in het [[Burcht Nideggen|kasteel van Nideggen]] gevangen gehouden door [[Willem IV van Gulik]]. Op vaste tijden werd de [[kooi]], met daarin de gevangen Engelbert buiten gezet, opdat de mensen hem konden bekijken. Dit soort vernederingen waren trouwens in de Middeleeuwen aan de orde van de dag. Toen de [[Paus]] hoorde van de vernedering van de -op de paus na- belangrijkste geestelijke in de Katholieke wereld, probeerde hij in te grijpen. Als reactie op het verzoek van de paus voor vrijlating, antwoordde Willem van Gulik echter, dat hij geen prelaat gevangen meende te houden, maar een [[roofvogel]], die hij op eigen gebied had gevangen.
| |||