Montagnards (Frankrijk): verschil tussen versies

De herkomst van de naam ''Montagnards'' heeft te maken met het feit dat de meest revolutionaire afgevaardigden in de vergaderzaal van de Wetgevende Vergadering op verhoogde banken zaten, als het ware op de helling van een berg ('montagne'). Ze vertegenwoordigden de [[Sansculotten]] van Parijs, de winkeliers, de handwerk- en ambachtslieden. Om hun steun te winnen bouwden de Montagnards een economische organisatie op, die kan worden gekenmerkt door inbeslagname, reglementering en nationalisering. Het waren voornamelijk [[Jacobijnen]] of [[Cordeliers]]. [[Maximilien de Robespierre|Robespierre]], [[Georges Danton]], [[Jean-Paul Marat]], [[Lazare Carnot]] en [[Jacques-René Hébert]] behoorde tot deze fractie. De tegenpartij,tegenstanders waren de [[Girondijnen]], zatendie inde rijke, liberale burgerij vertegenwoordigden. Zij verzetten zich tegen de "vallei"radicale en overmatige invloed van de [[Commune van Parijs (1792)|Commune van Parijs]]. De 'derde partij'', een wisselende groep Republikeinen, zat in de zaal (plaine of marais).

De tegenstellingen tussen de Girondijnen en de Montagnards kwamen aan het licht na de [[Bestorming van de Tuileriën]] en zou leiden tot openlijke vijandschap. In oktober 1792 wonnen de "Montagnards" aan invloed. Hun eis omtrent de veroordeling van de koning werd steeds luider en hardnekkiger. Het debat over het lot van de koning duurde 24 dagen. In februari 1793, na de executie van de koning, werd een nieuwe constitutie ingediend, de [[Franse Grondwet van 1793]].

Na het verraad van [[Dumouriez]] was het gedaan met de grootste partij, de Girondijnen. Er heerste chaos: enmilitaire ernederlagen, kwamaristocratische contra-revolutie, economische crisis, burgeroorlog waren aan de orde van de dag. Op 10 maart werd een revolutionaire rechtbank; deingesteld. machtOp kwam1 zoveelapril mogelijkbeschuldigde inDanton Parijs tede liggenGirondijnen. Op 6 april werd het beruchte [[Comité de salut public (Frankrijk)|Comité de Salut Public]] opgericht om tegenstanders zo snel mogelijk gevangen te nemen en te veroordelen; de macht kwam zoveel mogelijk in Parijs te liggen. Snel werden allerlei maatregelen genomen om de koopkracht en het welzijn van de ontevreden massa te verbeteren. Maximumprijzen voor graan en meel moest hun positie verlichten. De strijd laaide op. Op 20 mei werd een gedwongen lening bij vermogende voorgesteld. De Girondijnen begonnen een tegenaanval en Hébert werd op 24 mei gevangen gezet. BeginRobespierre riep twee dagen later het volk op tot verzet. Op 29 mei werd het gemeentebestuur van Lyon, bestaande uit Montagnards, afgezet. Op 31 mei luidden de alarmklokken en klonken er schoten. Op 2 juni werden de Girondijnen op advies van [[Georges Couthon]] uit de Conventie gezet.

==revolutiejaarRevolutiejaar 1848==