Beleg van Parijs (1870-1871): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.1) (robot Erbij: fa:محاصره پاریس |
Twee zijbalken -> één vervangen door navigatiesjabloon. |
||
Regel 25:
[[Otto von Bismarck|Bismarck]], de eerste minister van Pruisen, stelde voor de stad te bombarderen en zo een snelle overwinning af te dwingen, waardoor Franse pogingen om de stad te ontzetten zinloos zouden worden. Het Duitse oppercommando, aangevoerd door de koning van Pruisen, sloeg dit voorstel echter af op aandringen van generaal [[Leonhard von Blumenthal]], die het bevel had over het beleg. Von Blumenthal voerde aan dat een beschieting de burgerbevolking in gevaar zou brengen, in strijd zou zijn met het oorlogsrecht en derden tegen de Duitsers in het harnas zou jagen. Daarnaast was hij van mening dat een snelle Franse overgave ervoor zou zorgen dat de nieuwe Franse legers onverslagen zouden blijven, zodat Frankrijk de oorlog weer snel voort zou kunnen zetten. De nieuwe Franse legers zouden eerst moeten worden vernietigd, en Parijs door uithongering tot overgave worden gedwongen.
{{Zijbalk Frans-Duitse Oorlog 1870-1871}}▼
Trochu had weinig vertrouwen in de kwaliteiten van de Nationale Gardisten, waar meer dan de helft van de verdedigers van de stad uit bestond. In plaats van te proberen de omsingeling van de stad te voorkomen, hoopte Trochu dus maar dat Moltke zou proberen de stad te bestormen, zodat de Fransen profijt zouden kunnen hebben van de verdedigingswerken van de stad. Moltke was echter nooit van plan geweest de stad aan te vallen, iets wat kort na het begin van de belegering duidelijk werd. Trochu veranderde van plan en stond Vinoy toe om de Pruisen ten westen van de [[Seine]] aan te vallen. Op 30 september viel Vinoy [[Slag bij Chevilly|Chevilly]] aan met 20.000 soldaten. Hij werd overtuigend teruggeslagen door het 3e leger. Op 13 oktober werd het 2e [[Koninkrijk Beieren|Beierse]] Korps verdreven uit [[Châtillon (Hauts-de-Seine)|Châtillon]], maar de Fransen waren door Pruisische artilleriebeschietingen gedwongen zich terug te trekken.
Regel 49 ⟶ 48:
* Door de ernstige voedseltekorten waren de Parijzenaren gedwongen ieder dier dat ze te pakken kregen te slachten. [[Rattus|Ratten]], [[hond]]en, [[kat (dier)|katten]] en [[Paard (dier)|paarden]] stonden regelmatig op het menu van Parijse restaurants. Zelfs het enige paar [[olifanten]] in de dierentuin van Parijs ontsprong de dans niet.
{{Bron|bronvermelding=
* ''The Fall of Paris: The Siege and the Commune 1870-71''; Alistair Horne ISBN 0-330-49036-2
|