The Spencer Davis Group: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 11:
Ze worden het "huisorkest" van een plaatselijk rhythm-and-bluescafé en wisselen in mei [[1964]] de semi-beroepsstatus om naar volledig beroeps (Steve Winwood is dan 16 jaar!). Er volgen een aantal singles die nog geen succes hebben, maar met ''Keep on Running'' is het raak: nummer 1 in Engeland. Het is niet de laatste, er volgt een lijst van hits, niet alleen in Engeland, maar ook in de [[Verenigde Staten]].
 
In [[1967]] valt deze samenstelling uit elkaar. [[Island Records]] zit namelijk achter de gebroeders Winwood aan. Steve Winwood gaat naar [[Traffic (band)|Traffic]]; Muff Winwood wordt producer bij het label. Dit blijkt de doodsteek voor de band; die pruttelt nog wat door, wordt opgeheven en weer opgestart en weer opgeheven etc. In 1968 staat de groep samen met Traffic in voor de Soundtrack van de film 'Here We Go Round The Mulberry Bush'. Met de MK2 bezetting scoren ze nog een hit met 'Time Seller' die ook op de lp 'With Their New Face On' staat. Er worden met wisselende muzikanten twee lp's opgenomen in 1969 die nooit officieel worden uitgebracht ('Letters from Edith' en 'Funky') tenzij later in het cd tijdperk. In 1973 duikt de band opnieuw op met een sterke line-up (MK3) en er worden nog twee lp's opgenomen ('Gluggo' en 'Living In A Backstreet'). Sindsdien is er geen nieuw studiowerk meer verschenen, maar wel een hele rist archief materiaal en live opnamen. Een aanraderaanraders iszijn de in 1995 verschenen 'Live In Europe 1973 - Catch You On The Rebop')en de in 2000 uitgebrachte archiefopnamen van de originele bezetting. Ook vandaag nog is de band actief met als enige vaste waarde Davis zelf, alhoewel Eddie Hardin ook nog regelmatig van de partij is.
 
===MK2===