Wet van Curie: verschil tussen versies

De '''wet van Curie''' beschrijft het verband tussen de [[magnetische susceptibiliteit]] ''{{Math|χ''_''m''}} van een stof en de absolute temperatuur <math>T</math>, indien er sprake is van ideaal spin-[[paramagnetisme]].

Men verkrijgt deze wet wanneer men een ideaal systeem bekijkt dat uit ''{{Math|N''}} deeltjes met halftallige spin bestaat. Onder een ‘ideaal’ systeem wordt hier verstaan dat

De [[magnetische susceptibiliteit]] ''{{Math|χ''_''m''}} is een fysische grootheid die ervan afhangt hoeveel spins zich parallel aan het magneetveld richten en hoeveel spins zich antiparallel richten. Om de susceptibiliteit te berekenen, moeten dus het richtende effect van het magneetveld en de tegenwerkende werking van de thermische effecten worden meegenomen. De [[Brillouinfunctie]] is de [[Kwantummechanica|kwantummechanisch]] correcte functie voor het beschrijven van de susceptibiliteit. De wet van Curie is een bijzonder geval van de Brillouinfunctie voor zwakke magneetvelden en niet te lage temperaturen.

De [[Curieconstante]] ''{{Math|C''}} is gedefinieerd als:

Hierin is ''{{Math|μ''_''0''}} de magnetische [[Magnetische permeabiliteit|permeabiliteit]] van het vacuüm, <math>{{Math|n</math>}} de deeltjesdichtheid, <math>k_\mathrm{{Math|''k''{{sub|B}</math>}|x}} de [[Boltzmannconstante]] en <math>\mu</math>{{Math|μ}} het permanente magnetische dipoolmoment van de paramagnetische deeltjes waaruit de betreffende stof is opgebouwd. Bij de wet van Curie wordt aangenomen dat dit dipoolmoment temperatuuronafhankelijk is.

met <math>C_\mathrm{{Math|1 = C{{sub|''mol''}} = \mu_0μ{{sub|0}} N_\mathrmN{{sub|A}} \mu^μ{{sup|''2''}} / ''3'' k_\mathrm{k<sub>''B}''</mathsub>}}, waarin <math>N_\mathrm{{Math|''N''{{sub|A}</math>}|x}} de [[constante van Avogadro]] voorstelt.