Wikipedia

Jacques Laffite: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
zo, weer een pietsie minder pov
versie van Luckas-bot van 28 jul 2010 18:43 (22014701) teruggeplaatst - Zware pov van anon met spelfouten ongedaan gemaakt.
Regel 1:
{{NPOV|Artikel moet echt beter: Gebruik van woorden als "helaas" laten zien dat het stuk per jaar niet neutraal geschreven is.|2=2011|3=05|4=29}}
[[Bestand:Jacques Laffite 1982 Pau.jpg|250px|thumb|right|Jacques Laffite in een Ligier tijdens de Grand Prix van Pau 1982.]]
'''Jacques Henri Sabin Laffite''' ([[Parijs]], [[21 november]] [[1943]]) is een voormalige [[Frankrijk|Franse]] [[Formule 1]]-coureur.
Regel 5 ⟶ 4:
Laffite reed tussen 1974 en 1986 180<ref>In ''Snelle nietsnut'' door Linda Vermeeren (bron: zie hierboven) wordt echter melding gemaakt van 176 starts.</ref> [[Grand Prix Formule 1|Grands Prix]] voor de teams van [[Iso Marlboro]], [[Ligier]] en [[Williams F1]], waarin hij 6 overwinningen, 32 podiumplaatsen, 7 pole positions, 6 snelste rondes en 228 punten scoorde. Met 180 Grands Prix was hij 3 jaar recordhouder van het meeste aantal gereden Grands Prix', totdat [[Riccardo Patrese]] in 1989 zijn 181e start maakte.
 
'''Jacques Laffite's F1-carrière'''
 
{{Bronnenbronnen|bronvermelding=▼
'''1974'''
* Vermeeren, L. (2010) ''Snelle nietsnut'' Formule1.nl nr. 2, Sanoma Men's Magazines ▼
 
Jacques Laffite debuteerde bij het Iso Marlboro team, hij liet een goede indruk achter. Met als gevolg dat hij in 1975 plaats mocht nemen bij het team van [[Williams F1|Williams]].
 
'''1975'''
 
Het seizoen begon matig voor Williams, maar Laffite liet een zeer goede indruk achter door tijdens de [[Grote Prijs van Duitsland]] op de Nurburgring als tweede te finishen. Dit betekende het eerste podium voor zowel het Williams team als Jacques Laffite.
 
'''1976'''
 
Jacques Laffite verlaat Williams om te gaan rijden bij het team van [[Ligier]], Laffite reed een behoorlijk goed seizoen. Hij scoorde 20 WK-punten, stond drie keer op het podium en pakte de pole position voor de [[Grote Prijs van Italië]] op Monza.
 
'''1977'''
 
Laffite reed opnieuw een goed seizoen, ondanks hij drie punten minder scoorde als het jaar ervoor in 1976 won hij in dit seizoen zijn eerste [[Formule 1#Grand_Prix|Grand Prix]]. Hij won de [[Grote Prijs van Zweden]] op Anderstorp, hij sloot het seizoen af met 17 WK-punten.
 
'''1978'''
 
Laffite reed opnieuw een behoorlijk goed seizoen, en dat terwijl het team van Ligier in dit seizoen toch niet echt een stap voorwaarts maakte in vergelijking met de jaren ervoor. Laffite sloot het seizoen af op een 8ste plaats in de eindstand met 19 WK-punten.
 
'''1979'''
 
Het seizoen begint veelbelovend voor Laffite, hij won de eerste 2 wedstrijden vanaf de pole position, maar het team van Ligier daarna geteisterd door veel mechanische pech, dit kostte Laffite de wereldtitel. Hij sloot het seizoen af op een vierde plaats met 36 WK-punten, 4 pole positions en 2 overwinningen.
 
'''1980'''
 
Laffite rijdt opnieuw een erg sterk seizoen, maar Laffite's wagen kon dit jaar de snelle wagens van onder anderen Williams en Brabham niet bijhouden. Toch won Laffite 1 wedstrijd, namelijk de [[Grote Prijs van Duitsland]] op de Hockenheimring. Laffite eindigde, net als in 1979 op een vierde plaats in de eindstand met 34 WK-punten.
 
'''1981'''
 
Jacques Laffite rijdt opnieuw een erg sterk seizoen. Hij kon met zijn Ligier de directe concurrenten, Williams en Brabham vechten om de titel. Laffite greep er echter weer naast en eindigde het seizoen op een vierde plaats met 44 WK-punten. Dat was slechts 6 punten minder als de toenmalige wereldkampioen, [[Nelson Piquet sr.|Nelson Piquet]]. Laffite won dat seizoen twee wedstrijden, namelijk de [[Grote Prijs van Oostenrijk]] op het circuit van Zeltweg en hij won ook de [[Grote Prijs van Canada]] in Montreal. De overwinning die Laffite behaalde tijdens de Grote Prijs van Canada betekende Laffite's laatste overwinning uit zijn carrière. Ondanks hij dit seizoen en in 1979 hard om de titel meestreed, werd Laffite nooit wereldkampioen.
 
'''1982'''
 
Laffite maakte dit seizoen een behoorlijke terugval in vergelijking met de afgelopen drie jaar. De Ligier waar Laffite mee reed was ook niet de meest betrouwbare wagen, Laffite zag slechts vier keer de finishvlag. Hij sloot het seizoen af met 5 WK-punten, met als hoogtepunt een derde plaats tijdens de [[Grote Prijs van Oostenrijk]] op Zeltweg. Na dit seizoen verliet Jacques Laffite het team van Ligier, om twee jaar te gaan rijden bij het team van Frank [[Williams F1|Williams]].
 
'''1983'''
 
Ondanks het matige seizoen in 1982, was het team van Williams behoorlijk onder de indruk van de prestaties die Jacques Laffite leverde. Laffite tekende een tweejarig contract bij het team, waar hij in 1975 ook al een seizoen voor reed. Dit werd niet echt een succes, toch wist Laffite tweemaal een vierde plaats te behalen. Dat deed hij in de eerste 2 races van het seizoen in Brazilië en West-Amerika. Laffite sloot het seizoen af op een elfde plaats met 11 WK-punten.
 
'''1984'''
 
Ook dit seizoen viel er weinig te behalen voor Laffite. Hij viel 11 keer uit en zag slechts 5 maal de eindstreep. Laffite sloot het seizoen af met 5 WK-punten, behaald tijdens de races in Amerika op Dallas en Detroit. In Detroit finishte hij als vijfde, in Dallas werd hij vierde. Na dit seizoen besloot Laffite om terug te keren bij het team van Ligier, dat twee zware jaren achter de rug heeft.
 
'''1985'''
 
Na drie matige seizoenen, gaat het weer wat beter met Laffite. Ondanks de Ligier waar hij in reed niet erg betrouwbaar was, behaalde Laffite driemaal het podium. Zijn beste resultaat was een tweede plaats tijdens de seizoensfinale in Australië. Laffite sloot het seizoen af op een negende plaats met 16 WK-punten.
 
'''1986'''
 
Geheel onverwachts bleek dit Laffite's laatste seizoen te worden in de Formule 1. Hij en zijn teamgenoot [[Rene Arnoux]] begonnen het seizoen zeer sterk door vaak met beide auto's in de punten te rijden. Laffite werd derde in de openingsronde op het circuit van Jacarepagua, en ook behaalde hij een tweede plaats tijdens de [[Grote Prijs van Amerika]] op Detroit. Dit werd Laffite's laatste podium, want twee wedstrijden later tijdens de [[Grote Prijs van Groot-Brittannië]] op het circuit van Brands Hatch raakt Laffite betrokken bij een ongeluk in de eerste bocht. Laffite breekt hierbij beide benen, dit maakte een einde aan Laffite's carrière als F1-coureur. Ondanks het feit dat Laffite bijna de helft van het seizoen miste, sloot hij het seizoen af op een achtste plaats met 14 WK-punten. In de 9 races die Laffite startte in zijn laatste F1 seizoen, kwam hij er 6 aan de finish waarvan hij er 5 in de punten reed. Vele zeggen ook dat als Laffite het team van Ligier niet had hoeven verlaten door het ongeluk waarbij hij zijn beide benen brak, het team van Ligier in de komende jaren weer mee kon vechten om de wereldtitel. Echter maakte het team van Ligier toch wat behoorlijk zware jaren door, en behaalde het nog slechts een zege in 1996 met [[Olivier Panis]], waarna het team in 1997 ophoudt te bestaan.
 
▲{{Bronnen|bronvermelding=
▲* Vermeeren, L. (2010) ''Snelle nietsnut'' Formule1.nl nr. 2, Sanoma Men's Magazines
----
<references />
}}
 
{{Beginnetje|autosport|2=2008|3=12|4=27}}
 
[[Categorie:Frans Formule 1-coureur|Laffite, Jacques]]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Jacques_Laffite"