Peter I van Joegoslavië: verschil tussen versies

De Serviërs losten de crisis echter zelf op door de negenenzestigjarigebijna negenenvijftigjarige Peter Karađorđević de kroon aan te bieden. Peter was een democraat en had een uitstekende reputatie op militair gebied. Premier [[Nikola Pasic|Nikola Pašić]] van de Radicale Partij oefende de feitelijke macht uit en de grondwet, het leger, het schoolsysteem en de landbouw werden hervormd. Peter verklaarde zich openlijk voorstander van de aansluiting van [[Bosnië en Herzegovina]] bij Servië.

Na de [[Balkanoorlogen]] verkeerde Servië in een tumultueuze toestand en op 11 juni 1914 trok Peter zich wegens gezondheidsredenen terug uit de regering. Hij benoemde zijn zoon, kroonprins [[Alexander I van Joegoslavië|Alexander]], tot regent. Grote populariteit verwierf hij door deel te nemen aan de zware terugtocht van het Servische leger door [[Albanië]] naar [[Korfoe (eiland)|Korfoe]] in 1915] - hij moest worden gedragen. Na de [[Eerste Wereldoorlog]] trok de bezettingsmacht Oostenrijk-Hongarije zich uit Servië terug en Alexander riep het [[Koninkrijk der Serven, Kroaten en Slovenen]] uit. Dit verenigde [[Joegoslavië]] bestond uit Servië, [[Montenegro]] (koning Nicolaas was in de oorlog gevlucht) en delen van het voormalige [[Oostenrijk-Hongarije]], waaronder ook Bosnië en Herzegovina. De bejaarde Peter werd uitgeroepen tot koning, maar was dit slechts in naam - Alexander bleef als regent optreden. Na zijn dood in 1921 werd Alexander koning.