De '''gelijkzwevende stemming''' of '''evenredig zwevende temperatuur''' is, voor instrumenten met vaste stemming, en voor de in het Westen gebruikelijkste [[stemming (muziek)|stemming]], in 12 tonen per [[octaaf (muziek)|octaaf]], een specifieke keuze voor de afstanden tussen die tonen. Het octaaf wordt hierbij in 12 "precies even grote" afstanden verdeeld, datof wilanders zeggengezegd: de verhouding van de frequenties van twee opeenvolgende halve tonen is steeds precies dezelfde en is dus gelijk aan de twaalfdemachtswortel van twee. Dit zijn geen veelvouden van de rein klinkende verhoudingen in de buurt van 1 van kleine natuurlijke getallen, die ontstaan uit andere kleine priemgetallen dan 2 (zoals 3/4 voor een kwint en 5/4 voor een grote terts). Bijgevolg wijken alle [[interval (muziek)|interval]]len, behalve het octaaf, af van de reine stemming, en klinken dus vals. AlleGelukkig gelijknamigeis intervallendat voor de kwint - het belangrijkste interval na het octaaf - erg beperkt, althans toch in een systeem met 12 tonen. Als gevolg hiervan klinken alle gelijknamige intervallen even [[vals (muziek)|vals]], althans evenredig vals, vandaar de naam ''evenredig zwevende'' stemming. Voordeel van deze stemming is, dat ze gelijk blijft als op een andere [[toonsoort]] wordt overgegaan, en erde muziek dus niet opnieuwnog gestemdvalser hoeft(of minder vals zal klinken. Kort samengevat is het een compromisoplossing om in alle twaalf [[toonsoort]]en even (weinig) vals te wordenklinken.
