Ria Beckers: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving + standaardtabelopmaak
aanv.
Regel 26:
 
==Levensloop==
Beckers was afkomstig uit een [[Rooms-katholieke Kerk|rooms-katholiek]] gezin van zeven kinderen, waarvan zij de oudste was. Haar vader was onderwijzer. Ze volgde aan een meisjesschool het [[gymnasium]] waar ze zowel de a- (talen) als de b- ([[exacte wetenschap|exacte vakken]]) richting deed. Daarna studeerde ze [[Klassieke talen]] aan de [[Universiteit Utrecht]]. waarbijHaar ze een eind[[Doctoraalexamen|doctoraal]][[scriptie]] schreef methad als titel ''De Vrouw in de [[Attische tragedie|Griekse Tragedie]]''. Vervolgens werd ze als eerste vrouw in Nederland lerares Klassieke talen op een jongensschool: het [[Triniteitslyceum]] in Haarlem. Daarna was ze van 1970 tot 1976 docente aan het [[Stedelijk Gymnasium Leiden]].
 
In 1973 werd ze lid van het partijbestuur van de PPR, en op [[30 november]] [[1974]] werd ze landelijk voorzitter. Hoewel ze nog geen lid was van de Tweede Kamer, werd ze lijsttrekker van haar partij bij de [[Tweede Kamerverkiezingen 1977]]. De PPR viel toen echter terug van zeven naar drie zetels. Beckers was opnieuw lijsttrekker bij de verkiezingen van [[Tweede Kamerverkiezingen 1981|1981]], [[Tweede Kamerverkiezingen 1982|1982]] en [[Tweede Kamerverkiezingen 1986|1986]], maar ook bij deze verkiezingen stelden de resultaten teleur (respectievelijk drie, twee en twee zetels).
 
Onder Beckers werdkwam binnen de uitgangspunten van de PPR, steedsdie minderbegonnen dewas als een gematigd-linkse afsplitsing van de [[Katholieke Volkspartij|KVP]], die hetde aanvankelijk was. Milieupolitiek kwammilieupolitiek centraal te staan. binnen de uitgangspunten, en steedsSteeds nadrukkelijker werd de samenwerking gezocht met de [[Communistische Partij van Nederland|CPN]] en de [[Pacifistisch Socialistische Partij|PSP]]. In [[1989]] leidde deze samenwerking tot de oprichting van [[GroenLinks]]. Beckers, die aanvankelijk de politiek wilde verlaten, werd de eerste lijsttrekker van de nieuwe partij, en bleef tot [[20 april]] [[1993]] aan als fractievoorzitter en Kamerlid. Ze werd als fractievoorzitter opgevolgd door [[Peter Lankhorst]].
 
Hierna werkte ze als bestuurder van een aantal milieu- en natuurbeschermingsorganisaties, waaronder van 1994 tot 2004 als voorzitster van [[Stichting Natuur en Milieu]] en van 1993 tot 2004 als voorzitster van [[Biologica]]. Verder was ze lid van de raad van toezicht van de [[Wageningen University and Research Centre|Universiteit Wageningen]]. EveneensOok had ze zitting in de commissie Oosting, die de [[Vuurwerkramp Enschede|vuurwerkramp]] in [[Enschede]] onderzocht.
 
In maart 2006 overleed ze thuis na een lang ziekbed. De oud-[[bisschop]] van [[Bisdom Rotterdam|Rotterdam]], [[Philippe Bär]], leidde [[22 maart]] [[2006]] de herdenkingsdienst in de [[Utrecht (stad)|Utrechtse]] [[Dom van Utrecht|Domkerk]].