Sultanaat Mataram: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k linkfix |
||
Regel 6:
Sultan Agung had aanvankelijk goede relaties met de [[Nederland|Nederlanders]] van de [[Vereenigde Oostindische Compagnie|VOC]] die in de vroege 17e eeuw aan zijn hof verbleven en was van plan met hen samen te werken om zo zijn macht over Java uit te breiden. Toen echter de Nederlanders het fort Jacatra (soms ook ''Jayakarta'' genoemd, het latere [[Batavia (Nederlands-Indië)|Batavia]] of [[Jakarta]]) innamen, stelde de sultan de VOC voor de keuze: ofwel men accepteerde zijn absolute gezag, ofwel men verliet Java onmiddellijk. [[Jan Pieterszoon Coen]], niet onder de indruk, verhinderde in [[1628]] dat sultan Agung de stad in handen kreeg. Hoewel de sultan prestige verloren had, oefende hij nog veel macht uit in andere delen van Java en onder zijn leiding werd het koninkrijk van een duidelijke structuur voorzien. Hij bouwde een enorm paleis, de Karta (bij het huidige [[Surakarta]]), en luidde het gemengd Arabisch-Javaanse tijdperk in. De sultan werd na zijn dood begraven op de top van de Gunung [[Imagiri]] (Imogiriberg), waar tot op de dag van vandaag zijn opvolgers ook begraven worden.
Agung werd opgevolgd door [[Amangkoerat I van Mataram|Amangkoerat]], die de titel sultan inruilde voor de titel ''[[soesoehoenan]]'', meestal afgekort tot ''soenan'' of ''sunan''. Dit deed hij omdat hij de islam als een bedreiging zag voor zijn eigen sacrale macht. De invloed van moslimleiders werd door hem ingedamd en voortaan zou alleen hij het medium zijn tussen [[God (algemeen)|God]] en het volk. De sunan was volgens hem het middelpunt van de kosmos. Dit laatste kwam ook tot uiting in de opbouw van zijn paleis en het rijk eromheen. Het paleis van de sunan, het ''[[Kraton (paleis)|kraton]]'' was de binnenste [[cirkel]], omringd door de edelen en ambtenaren in de hoofdstad. Daar weer omheen centrale regio van het rijk, de ''negoro-agung'' (of ''negara-agung''). De buitenste cirkel tenslotte werd gevormd door de ''monconegoro'' (of ''mancanegara''), de grensgebieden en de kustgebieden (''pasisir'').
Aan het eind van de heerschappij van Amangkurat I dreigde het nieuwe Mataram uit elkaar te vallen en de Nederlanders zagen hun kans schoon. Gedurende de gehele koloniale periode duurde het proces van Nederlandse interventie voort, om uiteenlopende redenen ([[Javaanse successie-oorlogen]]).
| |||