Klassieke talen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Mexicano (overleg | bijdragen)
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Gaius Julius Caesar naar Julius Caesar), met behulp van pop-ups
Flinus (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
De '''klassieke talen''', ook wel '''oude talen''' genoemd, zijn in de [[taaltypologie]] een selecte groep [[natuurlijke taal|natuurlijke talen]] die een zeer rijke en oude [[literaire traditie]] kennen. Om tot eende klassieke taaltalen gerekend te kunnen worden moet een taal aan de volgende criteria voldoen:
* De taal moet oud zijn (meer dan 1000 jaar geleden uitgestorven).
* De [[literatuur]] in die taal moet oorspronkelijk zijn (dus niet uit louter bewerkingen en vertalingen bestaan).
* Het bronnenmateriaal moet omvangrijk zijn.
* De [[grammatica]] en het [[woordenschat|lexicon]] moeten coherent en compleet zijn.
 
== Het begrip 'klassiek' ==
 
Het begrip ''Klassiekklassiek'' (van ''classis'', vermogensklasse) is in de [[taalkunde|taal]]- en [[letterkunde]] aan [[schrijfstijl]] gerelateerd: een klassieke taal voldoet aan de grammaticale en lexicale normen van een of meer erkende cultuurdragers. Met klassieke taal wordt vaak het stadium bedoeld, waarin de taal haar hoogtepunt bereikte, eervoordat ze terugweer degenereerde (cfrcf. ''klassiek Latijn'' en ''klassiek Sanskriet''). Een voorbeeld is het [[Marcus Tullius Cicero|Ciceroniaanse]] [[Latijn]] of dat van [[Julius Caesar|C. Iulius Caesar]]. De grammatica van [[Pāṇini|Panini]] is de norm voor het [[Sanskriet]], de taal van de [[Thora]] voor het [[Hebreeuws]], de taal van [[Xenophon]] voor het [[Grieks]]. In het [[Sanskriet]] staat ''klassiek Sanskriet'' als tegenstelling tot het ''[[Veda's|Vedisch]] Sanskriet'', waarin de grote heilige boeken werden geschreven, lang voor de standaardisering van het [[Pāṇini|Panini]].
 
Het gebruik van het begrip "''klassiek"'' in deze zin is nogal subjectief; in feite betreft het hier een kwestie van smaak en prestige.
 
== Voorbeelden ==
 
Er zijn maar weinig talen die volgens deze definitie voor het predicaat "klassiek" in aanmerking komen. Traditioneel worden het [[Latijn]] en [[Oudgrieks]] in ieder geval tot de klassieke talen gerekend. De gebruikelijke studierichting 'Klassieke Talen' aan de Nederlandse universiteiten behelst alleen deze twee talen en wordt daarom ook wel ''Griekse en Latijnse Taal en Cultuur'' genoemd; iemand die deze twee talen heeft gestudeerd wordt een ''classicus'' genoemd. Er zijn echter veel mensen die talen als Sanskriet, [[Hebreeuws]] en [[Arabisch]] ook rekenen tot de klassieke talen rekenen. In het vroegere [[Algemeen secundair onderwijs|ASO]]-onderwijs in Vlaanderen werd vroeger nog wel eens verwezen naar de [[Rhetorica]] als derde graadsklassenderdegraadsklassen met Latijn en Grieks; hoewel deze term net als de benaming [[Algemeen secundair onderwijs|humaniora]] de laatste tijd wat uit de mode is geraakt.
Onder deze uitgebreide lijst worden de volgende talen gerekend:
 
* Latijn
* Klassiek Grieks
* Hebreeuws
* Arabisch
* Sanskriet
* [[Pali]]
* [[Perzisch|Klassiek Perzisch]]
* [[Tamil]]
* [[Klassiek Chinees]]
* [[Javaans|Oud-JavaansOudjavaans]]
 
== Verwante begrippen ==