Giersbergen ontstaat in het midden van de dertiende eeuw. In een afschrift van een oorkonde, te vinden in de [[Koninklijke Bibliotheek (van België)|Koninklijke Bibliotheek]] te Brussel, treft de lezer aan het eind als datering het jaar 1244 aan: ''Datum anno Domini millesimo ducentesimo quadragesimo quarto.'' De oorkonde beschrijft hoe Hendrik van Herentals, schout van 's-Hertogenbosch, op bevel van [[Hendrik II van Brabant|Hendrik II]], hertog van Brabant, 150 bunder grond overdraagt aan de [[abdij Ter Kameren]] tegen betaling van een jaarlijkse cijns. De abdij krijgt eveneens het recht te genieten van de gemene gronden van het [[allodium]] [[Drunen]] (''ville de Unen allodium tam in humido quam in sicco communibus possunt uti pascuis et gaudere'').
De abdij vestigt op dit landgoed de [[uithof (klooster)|uithof]] Giersbergen.
