Geschuttoren: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 11:
De Britse slagkruiser Indefatigable werd geraakt door een voltreffer en explodeerde: 1015 officieren en manschappen kwamen om en er waren slechts twee overlevenden. Ook de Britse slagkruiser Queen Mary explodeerde; van de 1275 opvarenden overleefden er slechts 9. Bijna alle kanonnen van de Duitse slagkruiser Von der Tann buiten gevecht gesteld. De Seydlitz stond in brand en maakte water, de Derfflinger en de Lützow waren eveneens zwaar beschadigd. Toch overleefden de Duitse slagkruisers de zeeslag. Aan het einde van het gevecht trof een granaat van de Derfflinger de Britse slagkruiser Invincible, waarna "the mother of all battle-cruisers" de lucht in vloog; van de bezetting van 1037 man werden slechts 6 overlevenden opgevist.
De grootste en zwaarste geschutstorens waren die van de Japanse slagschepen [[Yamato]] en [[Musashi]] met 65 centimeter dikke bepantsering en drie 46 cm (18.1 inch) kanonnen. Dit waren de zwaarste kanonnen die ooit op een schip werden geplaatst. Elk van de kanonnen woog 147 ton en was 21 meter lang. Dit geschut schoot een pantserdoorborend projectiel 42 kilometer ver weg. Het gewicht van een drielingstoren was 2.774 ton. Ter vergelijking, een Nederlands fregat zoals de [[Hr. Ms. Van Speijk (1967)|Hr. Ms. Van Speijk (1967)]], nu de Indonesische Slamet Riyadi volgeladen weegt 2.835 ton. Dergelijke kanonnen konden een maal per minuut worden afgevuurd. De moderne Amerikaanse 16"/50 caliber Mark 7 kanonnen op de [[USS Iowa]] konden tweemaal per minuut worden afgevuurd.
Het watergekoelde 100mm. geschut van moderne Franse oorlogsschepen vuurt volledig automatisch en radargestuurd 90 granaten per minuut af.
| |||