Spontane symmetriebreking: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Botgeholpen oplossing voor doorverwijzing: Continue functie - Verwijzing(en) gewijzigd naar Continue functie (analyse) |
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
||
Regel 13:
:<math>(2) \qquad V(\phi) = -10|\phi|^2 + |\phi|^4 \,</math>
Deze potentiaal heeft vele mogelijke [[minimum|minimale]] (vacuümtoestanden) gegeven door
:<math>(3) \qquad \phi = \sqrt{5} e^{i\theta} </math>
Regel 19:
===Higgs-veld===
{{Zie hoofdartikel|Higgsveld}}
In het [[Standaard Model]] wordt spontane symmetriebreking bereikt door gebruik te maken van het [[Higgs-boson]]. Het fenomeen is daar verantwoordelijk voor de [[massa (natuurkunde)|massa]]'s van de [[W-boson|W-en Z-bosonen]]. Een technische presentatie van dit mechanisme wordt in het artikel over de [[Yukawa-interactie]] gegeven. Daar wordt getoond hoe spontane symmetriebreking de [[massa (natuurkunde)|massa]] van de [[fermion]]en verklaart.
Regel 36:
==Externe links==
* {{en}} [http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/forces/unify.html#c2 Spontane symmetriebreking]
* {{en}} [http://lanl.arxiv.org/abs/hep-th/9802142 Spontane symmetriebreking in ijktheorieën: een historisch overzicht]
[[Categorie:Theoretische natuurkunde]]
|