Tranmere Rovers FC: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Diamantino (overleg | bijdragen)
3wisemen (overleg | bijdragen)
k sp
Regel 20:
== Geschiedenis ==
=== Beginjaren ===
De club werd in [[1884]] opgericht door een fusie van 2 cricketclubs (Belmonct CC en Lyndhurst Wanderers), de nieuwe club werd Belmont FC. Hun eerste wedstrijd op [[15 november]] [[1884]] werd gewonnen tegen de Brunswick Rovers. Het volgende seizoen werd de huidige naam aangenomen, Tranmere was het district waar de club speelde. In [[1899]] kwam er bijna een einde aan de club toen vele spelers omschakeldenoverstapten naar ''Birkhenhead FC''.
 
In [[Engels voetbalkampioenschap 1921/22|1921/22]] was de club medeoprichter van de [[Football League Third Division North|Third Division North]], de eerste wedstrijd werd gespeeld tegen [[Crewe Alexandra]].
Regel 32:
 
=== 1939-1986 ===
De volgende jaren bleef Tranmere in de 3de klasse rondzwerven, nadat eind jaren 50 er een herstructurering kwam in de competitie (2 reeksen 3de klasse werd een 3de en 4de klasse) kon Tranmere zich plaatsen voor de 3de klasse. In [[1961]] kon een degradatie echter niet vermeden worden en belandde Tranmere in de kelder van de Football League. In [[1965]] en [[1966]] werd de promotie net gemist maar in [[1967]] was het eindelijk prijs en in het volgende seizoen speelde de club een bijzonder goede [[FA Cup]]. Eersteklasser [[Huddersfield Town]] werd uitgeschakeld en ook [[Coventry City]], in de 5de ronde was [[Everton FC]] te sterk, er kwamen maar liefst 61982 mensen kijken, het hoogste ooit voor een Rovers-wedstrijd. Tranmere was de laatste 3de klasserderdeklasser in de race voor de overwinning en trok veel media-aandacht omdat een jaar eerder iemand voorspelde dat een 3de klasser de finale op [[Wembley Stadium|Wembley]] zou halen. Een jaar later kwamen er 24424 mensen kijken voor de bekerwedstrijd tegen [[Stoke City]], een record voor Prenton Park.
 
In [[1973]] won Tranmere met 1-0 van het grote [[Arsenal FC]] in de [[League Cup]]. Twee jaar later was de glorie echter voorbij en degradeerde de club terug naar de Fourth Division. Het volgende decennium was één van de donkerste in de geschiedenis van de club die onderaan de rangschikking eindigde en met financiële problemen kampte. Het scheelde op sommige momenten niet veel of de club ging failliet. De overname door plaatselijke zakenman Peter Johnson bleek een keerpunt te zijn in de geschiedenis van de club die na de magere jaren voor de vette jaren zorgde. Trainer Johnny King bracht de club van de kelder van de 4de klasse naar de rand van de hoogste klasse.
Regel 41:
Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Football League werd er een toernooi georganiseerd in [[Wembley Stadium|Wembley]] en Tranmere kwalificeerde zich samen met de [[Wolverhampton Wanderers|Wolves]] als 2 clubs uit de 4de klasse. Tranmere wipte eersteklassers [[Wimbledon FC]] en [[Newcastle United]] en verloor van de uiteindelijke winnaar [[Nottingham Forest]] op penalty's. Het volgende seizoen werd Tranmere vicekampioen achter [[Rotherham United]] en kon zo promoveren. In deze tijd werden in de bekers verschillende eersteklassers verslagen in Prenton Park, o.a. [[Middlesbrough FC]], [[Millwall FC]], [[Chelsea FC|Chelsea]], [[Coventry City]] en [[Aston Villa]].
 
De terugkeer in 3de klasse werd gevierd met een 4de plaats en in de eindronde om promotie verloor Tranmere tegen [[Notts County]]. [[Swindon Town]] werd uit de 2de klasse gezet voor financiële onregelmatigheden zodat Tranmere toch kon promoveren maar uiteindelijk ging het toch niet door en bleef Swindon in de 2de klassklasse en de Rovers in 3de. In [[1991]] werd de club 5de maar kon dit keer wel zegevieren in de eindronde en versloeg [[Bolton Wanderers]] met 1-0. Voor het eerst sinds de jaren 30 speelde de club weer in de 2de klasse. Na één seizoen middenmoot draaide de club mee aan de top en plaatste zich 3 seizoenen op rij voor de eindronde maar kon net niet promoveren naar de hoogste klasse. Na een 13de plaats in [[1996]] nam King ontslag.
 
John Aldridge nam het roer over van King maar de resultaten bleven middelmatig. In 1999/00 gooide de club hoge ogen in de bekercompetities. In de [[FA Cup]] werd de kwartfinale gehaald en in de [[FA League Cup]] zelfs de finale, die uiteindelijk verloren werd met 1-2 van [[Leicester City]]. Ook het volgende seizoen ging het goed in de FA Cup, [[Everton FC|Everton]] werd uigeschakelduitgeschakeld en in de 5de ronde stond [[Southampton FC]] 3-0 voor maar verloor uiteindelijk nog met 3-4. In de competitie ging het echter heel wat minder en in maart 2001 gaf Aldridge zijn ontslag, Tranmere kon niet meer gered worden en degradeerde.
 
Dave Watson werd de volgende trainer maar hij kon de club niet terugbrengen naar de 2de klasse zoals gehoopt werd. Ook onder Ray Matthias bleven de resultaten middelmatig. Met Brian Little ging het dan weer iets beteren in [[2005]] werd Tranmere 3de maar kon het niet waarmaken in de eindronde. In [[2006]] werd Ronnie Moore de nieuwe trainer.