Christenvervolgingen door Diocletianus, Galerius en Maximinus: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k wikilinks |
|||
Regel 1:
Sinds 293 werd het [[Romeinse Rijk]] bestuurd door vier
*oost: [[Diocletianus]] ''Augustus Senior'', hoofdstad [[Nicomedia]]
**[[Galerius]] ''Caesar Junior'', hoofdstad [[Sirmium]]
Regel 6:
== Edicten in 303 ==
[[Eusebius]] stelt, dat op 23 februari [[303]] ‘koninklijke edicten’ verordonneerden dat
[[Lactantius]] stelt, dat Diocletianus eigenlijk geen zin had in zo’n fel edict tegen de christenen, zich toch daartoe liet overhalen door Galerius, en er vervolgens naar streefde “deze zaken af te handelen zonder bloedvergieten; terwijl Galerius daarentegen het liefst zag dan allen die weigerden te offeren levend verbrand zouden worden”<ref>Lactantius, De Mortibus Persecutorum 11.8.</ref>.
[[Eusebius]] beschrijft de marteling van een christelijke bediende in het keizerlijk paleis in Nicomedia, eindigend in diens dood, en stelt dat nog vele anderen in de koninklijke huishouding, en hele families in Nicomedia, op allerlei wijze aan hun eind gebracht werden wegens hun christelijke geloof<ref>Eusebius, Historia Ecclesiastica 8.6.1-8. </ref>.
|