Flandria illustrata: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k het graafschap is onzijdig, dus "zijn" graven (en niet haar) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 9:
Het schrijven en publiceren van Flandria illustrata liep niet meteen van een leien dakje. Nadat Sanderus het plan had opgevat om Flandria illustrata te schrijven, nam hij contact op met de [[Nederland|Noord-Nederlandse]] uitgever Henricus Hondius, die ook het voornoemd werk van Boxhorn uitgegeven had. Al zijn contacten met deze verliepen langs een tussenpersoon, Johannes D'Hondt<ref>D'Hondt of De Hondt is de Nederlandse vertalingen van de naam Hondius</ref>, een neef van Henricus en bovendien een kennis van de familie Sanderus. Er was echter een belangrijk probleem: als Noord-Nederlander was Henricus Hondius een protestant. De katholieke Kerk had de gewoonte om boeken uitgegeven in een protestants land, zeker die met enige religieuze inslag, zonder meer op de [[Index librorum prohibitorum|Index]] te plaatsen. Dit zou niet alleen tot gevolg hebben dat het boek in Vlaanderen bijna onverkrijgbaar zou zijn, maar zou Sanderus, nota bene een [[seculiere kanunnik|kanunnik]], in een slecht daglicht plaatsen. De Hollandse uitgevers hadden echter al oplossing voor de dit probleem gevonden: het boek werd gedrukt in de Nederlandse drukkerij, maar onder de naam van een katholieke, Keulse uitgever.<ref>De Borchgrave (1979), 98</ref>
Vanaf [[1632]] begon Sanderus met de eerste onderzoekingen voor zijn werk.
Inmiddels was de publicatie toch al vrij goed gevorderd. Hoewel de oorspronkelijk vooropgestelde datum Pasen 1637 was, werd de publicatie van het eerste deel in april 1641 toch afgerond.
|