Heraclius II: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 11:
'''Heraclius II''' ([[Georgisch]]: ერეკლე II) ([[Telavi (stad)|Telavi]], [[7 november]] [[1720]] - aldaar, [[1 januari]] [[1798]]) uit het huis [[Bagrationi]] was [[Lijst van koningen van Georgië|koning van Georgië]], die van [[1744]] tot [[1762]] heerste over het koninkrijk [[Kachetië]] en van 1762 tot 1798 over het verenigde koninkrijk [[Kartli-Kachetië]].
 
Heraclius was de zoon van [[Theimuraz II]], de koning van Kachetië in [[Oost-Georgië|oost]] [[Georgië]] en werd geboren in de stad Telavi. In 1744 werd Theimuraz ook koning van het koninkrijk [[Kartli]] en verleende zijn troon in Telavi daarbij aan zijn enige zoon, prins '''Batonisjvili Erekle'''. Vader en zoon sloten een sterke alliantie om de [[Iran|Perzische]] invallers te bevechten en de grenzen het koninkrijk te verdedigen tegen de voortdurende aanvallen vanuit de [[Noordelijke Kaukasus]]. Na de dood van Theimuraz werd ErekleHeraclius in 1762 koning van het verenigde koninkrijk [[Kartli-Kachetië]] (of "Kartli en Kachetië") met de hoofdstad in [[Tbilisi]]. Hij voerde belangrijke hervormingen door met betrekking tot de modernisering van het leger, het bestuur, onderwijs en de economie en perkte de macht van de feodale aristocratie in. Hij zorgde voor een tijdelijk overwicht van Kartli-Kachetië in de oostelijke [[Zuidelijke Kaukasus]] en probeerde alle Georgische koninkrijken en vorstendommen te verenigen, maar wist pas in [[1790]] slechts een informele politieke en militaire alliantie te forceren. Zijn buitenlands beleid was sterk op Europa gericht, waarbij hij een verbond zocht met verschillende Europese regeringen tegen PersiëPerzië en het [[Ottomaanse Rijk]], maar wist hiervoor geen enkele steun te verwerven. Uiteindelijk sloot hij daarom in 1783 het [[Verdrag van Georgiejevsk]] met het [[Keizerrijk Rusland|Russische Rijk]]. Dit was echter te laat om zijn land nog te verdedigen tegen en verwoestende Perzische invasie in 1795 (zie [[Slag bij Krtsanisi]]), die zijn koninkrijk nooit meer te boven kwam. ErekleHeraclius II stierf op 1 januari 1798 in zijn geboortestad Telavi en werd begraven in de [[Svetitschoveli-kathedraal]] in [[Mtscheta (stad)|Mtscheta]].
 
Het leven van koning Heraclius werd voor een groot deel bepaald door de voortdurende militaire veldtochten. Hij stond persoonlijk aan het hoofd van zijn leger in alle veldslagen, leefde vaak als een gewone soldaat en was een symbool van dapperheid en heldendom voor de inwoners. Honderden gedichten, liederen en legendes zijn opgedragen aan deze tragische leider, die vaak ''Patara Kachi'' ("Kleine Kachetiër") werd genoemd. Zijn dood vormde een grote tragedie voor veel inwoners van zijn rijk en velen geloofden dan ook dat dit het einde van zijn koninkrijk was. Slechts 2 jaar later gebeurde dit dan ook: tsaar [[Paul I van Rusland|Paul I]] schond het Verdrag van Georgievsk en annexeerde het koninkrijk Kartli-Kachetië in [[1801]].