Steinberg (pianomerk): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 4:
Het pianofabriekje van Steinberg werd in Berlijn aan de Ost Gubener Straße 42c gesticht op [[16 april]] [[1908]], met een kapitaal van 20.000 Goudmarken. De directeur was technisches Ignatz Loewy, mede-eigenaar was Georg Schlesinger. Op [[3 oktober]] [[1908]] liet hij het merk ''Steinberg'' registreren, en op [[13 december]] [[1908]] het merk ''Berg-Pianos''.
In [[juni]] [[1911]] verhuisden het bedrijf en fabriek naar de Frankfurter Allee 117. Hun reputatie was goed, en er werden veel piano's en vleugels verkocht.
Vanaf [[1919]] heeft het bedrijf vestigingen aan de Frankfurter Allee 12 en aan de Cadiner Straße 20, en doet mee aan de voorjaarstentoonstelling in [[Leipzig]]. Het bedrijf vervaardigt dan nog zijn eigen mechanieken.<ref>Veel pianobouwers betrekken hun mechanieken van andere firma's zoals van Renner.</ref>
In november [[1929]] koopt het bedrijf de pianofabriek van Reinhold Schröther en die van Fritz Kuhla AG op. Vanaf [[1932]] worden ook concertvleugels gebouwd, waarvan er ook een wordt aangekocht door de Berliner Philharmoniker.
Eind [[1936]] moeten Ignatz Loewy en Georg Schlesinger naar [[Engeland]] vluchten wegens het opkomend nationaal-socialisme. Karl Nickel wordt curator van het inmiddels financieel niet zo gezond meer zijnde bedrijf. Op [[8 januari]] [[1937]] is er een bijeenkomst van schuldeisers en op [[12 februari]] [[1937]] wordt het bedrijf failliet verklaard.
Er komt echter een doorstart: in [[oktober]] [[1937]] wordt Paul Bogs nieuwe eigenaar. In [[augustus]] [[1938]] wordt Gertrud Mohlis curator, en in [[februari]] [[1940]] wordt Bernhard May nieuwe eigenaar. Hij verandert de naam van het bedrijf in zijn eigen naam, en de invloed van Gertrud Möhlis vervalt.
De verkoopbrochures laten het volgende zien:
* juli [[1909]]: gepubliceerd in het Duits, Engels en Frans: 12 typen piano's
* september [[1913]]: gepubliceerd in het Duits, Engels, Frans, Italiaans, Spaans: 2 typen vleugels, 17 typen piano's
* mei [[1921]]: 34 pagina brochure in 7 talen (nu ook Portugees en Zweeds), 2 typen babyvleugels van 133 and 157 cm lengte, 12 typen pianos, 1 [[pianola|reproductiepiano]]
* september [[1928]]: 16 pagina's, diverse vleugels en piano's
* oktober [[1935]]: brochure voor de kleine piano ''"Favorita"''
Het boek van Jens-Uwe Witter<ref>Jens-Uwe Witter: ''Das Klavier-Lexikon: Namen und Fabrikate aus dem Klavier-, Orgel- und Harmoniumbau sowie Handel und Service von 1788 - 2000'', Musik-&-Methodik-Verlag Kircheis, 2000. - 967 pagina's. ISBN 3-929501-04-X, 1e editie uit 1998, p. 448 </ref> geeft 1908 ook aan als jaar waarin ''"Steinberg & Co."'' opgericht is. Hij geeft drie pianoserienummers met respectievelijke bouwjaren: serienummer 19104 uit 1920; serienummer 21933 uit 1925; serienummer 24055 uit 20 maart 1930. In de tweede editie <ref>idem, 2e editie uit 2000, p. 712</ref> geeft Wittere ook aan dat er bedrijven in Tottenham (Londen) en Berlijn bestaan, zodat het lijkt of het bedrijf in Engeland is begonnen en hetzelfde jaar naar Duitsland verhuisde. Zonder verdere uitleg wijst hij op namen als ''"Bently, Rogers & Sons"'' en ''"Steinberg & Gehr, Rogers & Son, Bentley"''.
| |||