Ginnan: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 29:
; Traditie : De noten worden in [[China]] ter ere van bruiloften geverfd en aan elkaar geregen tot een slinger ter versiering. Tijdens de feestelijkheden worden ze gekraakt en opgegeten.
; Culinair gebruik : Kaempfer vermeldt in zijn boek dat de Ginnan vooral na de [[hoofdmaaltijd]] worden genuttigd: ''“Men zegt dat de kernen, na het eten genuttigd, de [[spijsvertering]] bevorderen en het opgeblazen gevoel in de buik verminderen, daarom ontbreken ze nooit bij het dessert van een overvloedige maaltijd. Nadat men hun bittere smaak door koken of roosteren heeft weggenomen wordt ze ook als ingrediënt in verscheidene gerechten gebruikt. De noten zijn niet erg duur: een Belgisch pond (ong. 480 gram) kost ongeveer twee zilveren Drachmen (ong. 7,5 gram).”''
; Delicatesse : In [[Japan]] en China worden de Ginnan als delicatesse gezien. Ginnan wordt in Japan in verschillende gerechten gebruikt, zoals Chawan Mushi en Dobin Mushi. Geroosterde en gezouten Ginnan op een prikker is een populair Izakaya-snack. Geroosterde Ginnan worden in Japan met name tijdens festivals gemaakt. Ze worden in stalen pannen boven een houtskoolvuur geroosterd (de pan wordt hierbij voortdurend geschud), waarna ze in zakken worden geserveerd. In China wordt de noot gebruikt in Congee. Tijdens het [[Chinees nieuwjaar|Chinese nieuwjaar]] worden ze geserveerd als onderdeel van het gerecht Buddha's Delight.
===Ginnan in de moderne wereld===
| |||