Dionysius van Portugal: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Zorrobot (overleg | bijdragen)
k r2.5.2) (robot Erbij: nn:Denis I av Portugal
Advance (overleg | bijdragen)
k sp, replaced: tenslotte → ten slotte, door door → door met AWB
Regel 24:
Vanaf 1279 tot aan 1297 was Dionysius in oorlog verwikkeld met [[Castilië]]. Zijn jongere broer, Alfons, koos voor een bondgenootschap met [[Alfons X van Castilië]], terwijl Dionysus een verbond sloot met diens tegenstander [[Sancho IV van Castilië]].
 
In 1297 werd tenslotteten slotte het ''Verdrag van Alcañices'' gesloten, tussen Dionysius en de nieuwe koning van Castilië, [[Ferdinand IV van Castilië|Ferdinand IV]], (de oudste zoon van Sancho) waarbij de grens tussen Castilië en Portugal werd vastgesteld. De grens zoals die destijds volgens dit verdrag is vastgesteld vormt nog steeds de huidige grenslijn tussen Spanje en Portugal. Om het nieuwe verbond tussen de twee koninkrijken te bevestigen huwelijkte Dionysius zijn dochter [[Constance van Portugal|Constance]] uit aan Ferdinand IV, terwijl zoon Alfons IV met ''Beatrix van Castilië'' trouwde.
 
In 1325 overleed de koning en zijn vrouw Elisabeth trok zich vervolgens terug in een [[Clarissen]]klooster in [[Santarém (Portugal)|Santarém]].
Regel 31:
Dionysius probeerde een oplossing te vinden voor de conflicten tussen de geestelijke en de wereldlijke macht door een verdrag met paus [[Paus Nicolaas III|Nicolaas III]] (1277-1280). De koning beloofde de paus dat hij de belangen van [[Heilige Stoel|Rome]] in Portugal zou verdedigen. De kerk mocht zonder bemoeienis van de koning haar bisschoppen kiezen en het land dat Alfons III van de kerk had afgenomen zou worden teruggegeven. De koning zou de privileges en de onschendbaarheid van de geestelijkheid respecteren. Ondanks al deze toezeggingen van Dionysius betekenden deze in een [[concordaat]] afgesproken zaken géén directe overwinning van de kerk. De pauselijke macht zwakte destijds af, zodat de Portugese geestelijkheid toch steeds meer van de Portugese koning afhankelijk werd.
 
Ook bood de koning politiek asiel aan de ridders van de Orde van de [[Tempeliers]], die destijds door door [[Filips IV van Frankrijk|Filips de Schone]] en paus [[Paus Clemens V|Clemens V]] in Frankrijk werden vervolgd, vooral vanwege de enorme bezittingen van de Orde.
Dionysius droeg de bezittingen van de Tempeliers over aan de door hem gestichte [[Orde van Christus (Portugal)|Orde van Christus]].