Hendrik I van Lotharingen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Hij was de zoon van Hezzelin, graaf in de [[Zülpichgouw]] en neef van paltsgraaf [[Ezzo]] van Lotharingen. Van de geschiedsschrijvers kreeg hij verschillende bijnamen toegewezen: ''Furiosus'' ("de razende", maar ook: "de waanzinnige"), omdat hij op 17 Juli 1060 op de burcht van [[Cochem]] zijn vrouw vermoordde, en ''Monachus'' ("de monnik") omdat hij in het klooster geplaatst werd om zich te laten behandelen voor zijn mentale toestand.
 
Omstreeks 1048 trouwde hij met Mathilde van Lotharingen, dochter van [[Gozelo I van Verdun|Gozelo]], hertog van [[Neder-Lotharingen]] uit het geslacht [[Wigerik]], en zuster van paus [[Paus Stefanus IX (X)|Stefanus IX]]. Hun enigste kind was [[Herman II van Lotharingen]], die hem in 1064 zou opvolgen als paltsgraaf van Lotharingen.
 
Kort na 1058 vertoonden zich de eerste tekenen van zijn geestesziekte, waarop hij werd gedwongen zich in de [[abdij van Gorze]] te laten behandelen. Toen hij hoorde dat zijn vrouw een affaire had met een van zijn familieleden ontsnapte hij uit Gorze, ging naar Cochem en vermoordde zijn vrouw met een bijl. Hendrik werd hierop permanent opgesloten, dit keer in de [[abdij van Echternach]], waar hij op 29 juli 1060 overleed.