Kerk van Sint-Pieter boven: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 6:
De parochie Sint-Pieter had tot 1748 een kerk in het Maasdal. Deze kerk belemmerde het schootsveld van de vesting [[Maastricht]], waardoor bij (dreigende) belegeringen deze kerk steeds weer werd afgebroken. In 1748 gebeurde dit voor de laatste keer. Pastoor Ridderbeekx besloot vervolgens een kerk op veilige afstand van de vesting Maastricht te bouwen en wel op de oostelijke helling van de [[Sint-Pietersberg]]. In 1872 besloot men een nieuwe kerk te bouwen, aangezien de kerk te klein en te bouwvallig was geworden. De nieuwe kerk verrees naast de oude, die in 1897 werd gesloopt.
 
Op 29 juni 1875 werd de nieuwe kerk ingewijd. De kruiskerk met toren werd ontworpen door [[Johannes Kayser]] in [[Neogotiek|neogotische]] stijl. Het is de eerste kerk die naar ontwerp van Kayser werd gebouwd. In weerwil van de toenmalige opvattingen rondom kerkenbouw werd de kerk niet [[Oriëntering (architectuur)|georiënteerd]]. Het koor is dan ook niet zoals gebruikelijk gericht op het oosten, maar op het westen. De toren heeft een [[Torenspits met flankerende torentjes|torenspits die geflankeerd wordt door vier torentjes]].
Op 21 oktober 1939 werd de kerk [[Sint-Pieter beneden]], gelegen in het dal, in gebruik genomen en werd de kerk ''op de berg'' gesloten. De altaren, beelden en het meubilair werden verhuisd naar de nieuwe kerk. In 1954 werd de kerk op de berg na een restauratie door architect [[H. Koene]] weer in gebruik genomen.