Agent-gebaseerd model: verschil tussen versies

Een '''agent-gebaseerd model''' (ABM), vertaling van het Engelse ''Agent-based model'', is een [[computationeel model]] waarin het effect van de actie en [[interactie]] van de afzonderlijke onderdelen ([[Agent (software)|agenten]]) op het [[systeem (wetenschap)|systeem]] als geheel wordt bestudeerd. In toepassingen op [[biologie|biologisch]] gebied wordt meestal de term individu-gebaseerd model (IBM) gehanteerd<ref>Grimm, V. and Railsback, S. F. (2005). Individual-Based Modeling and Ecology. Princeton University Press, Princeton, New Jersey, USA, 1st ed. 428pp ISBN 0-691-09666-X

De ''agents''software-agenten zijn over het algemeen intelligent (zij het meestal in een niet zo ver gevorderd stadium als bij speltheorie) en vertonen doelgericht gedrag. Daarnaast hebben ze een plaats in de [[tijd]] en [[Ruimte (natuurkunde)|ruimte]] en maken ze onderdeel uit van netwerken. Om het model zo goed mogelijk te simuleren wordt in [[computerprogramma]]'s zowel de locatie als het gedrag van de ''agents''agenten die werden ingevoerd in de vorm van een [[algoritme]]. Het modelleerproces zelf heeft min of meer de vorm van een [[Inductie (filosofie)|inductie]], aangezien de modelleerder van tevoren enkele veronderstellingen doet die er voor de gegeven situatie het meest toe doen.

Een van de eerste echte agent-gebaseerde modellen was het in 1971 door [[Thomas Schelling]] ontwikkelde segregatiemodel. De interactie van autonome ''agents''agenten in een gezamenlijke omgeving leidde ook hier tot een uitkomst die emergentie vertoonde.