Jan Jansz. den Uyl: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Het is niet bekend of en bij wie hij in de leer ging. - iets wat niet bekend is moet ook niet vermeld worden? |
|||
Regel 1:
[[Afbeelding:Jan Jansz. den Uyl Stillleben 1637.jpg|thumb|260px|Jan Jansz. den Uyl, ''Stillleven met tinnen kan, [[fluitglas]], servet, balancerende citroenschil en omgevallen roemer'', 1637, [[olieverf]] op paneel, 83 x 69 cm, privebezit]]
'''Jan Jansz den Uyl''' of '''Uuijl''' (ca 1596 - [[Amsterdam]], [[24 november]] [[1639]] <ref>I. van Eeghen: ''Jan Jansz Uyl en Rembrandt als 'tamme eend'.'' In: ''Amstelodamum Maandblad'' (1977), Jaargang 64, p. 125.[http://www.amstelodamum.nl/site/download.php?id=NjdhbGl0dGxlc2FsdA== ]</ref>) was een Nederlandse kunstschilder van [[stilleven]]s en etser. Opmerkelijk in zijn werk is het weglaten van [[statussymbool|statussymbolen]]; niettemin was Den Uyl in staat een waardevolle monumentaliteit te bereiken.
==Biografie==
Jan Janszoon den Uyl werd geboren in 1595 of 1596, mogelijk in Kampen
[[Afbeelding:Hero leander.jpg|thumb|260px|Den Uyl en Rembrandt waren eigenaars van het schilderij ''[[Hero en Leander]]'' (1605) door [[Peter Paul Rubens]], nu in de Yale University Art Gallery]]
Regel 12:
Op 17 oktober 1637 zette de zieke Uyl zich volgens [[Abraham Bredius]] in zijn kelderwoning in een stoel bij het vuur, om met zijn vrouw en de notaris een testament op te maken. Het echtpaar woonde in de Jordaan aan de [[Bloemgracht]] <ref>[http://dare.uva.nl/document/171922 J.M. Montias, p. 25] </ref>, waar toentertijd een aantal lakenververijen gevestigd waren. In april 1638 verkocht hij het voormalige huis van zijn broer aan [[het Singel]], dat achter doorliep tot aan de [[Herengracht]].<ref>Stadsarchief Amsterdam [https://stadsarchief.amsterdam.nl/archieven/archiefbank/indexen/transportakten_voor_1811/zoek/query.nl.pl?i1=1&v1=Jan&a1=UYl&i2=3&u2=s&A2=Singel&x=14&z=a] </ref> In juni 1639 verkocht hij een huisje in een inmiddels verdwenen steeg bij de Paardestraat, tussen het huidige [[Rembrandtplein]] en de Amstel. De schilder bewoonde het naastgelegen pandje.<ref>Transportakte Stadsarchief Amsterdam [https://stadsarchief.amsterdam.nl/archieven/archiefbank/indexen/transportakten_voor_1811/zoek/index.nl.html] </ref>
Lange tijd was geen overlijdensdatum bekend en werd aangenomen dat Jan Jansz. den Uyl na 22 oktober 1639 en vóór 3 januari 1640
[[Afbeelding:Stillleben jan jansz. den uyl & jan jansz. treck ca. 1640.jpg|thumb|260px|Stilleven of banketstuk, begonnen door Den Uyl, met [[Wanli]] [[porselein]], het typerende witte servet, maar ook een [[Haring (dier)|haring]], een [[bierglas]], een omgevallen [[roemer]] en de tinnen kan, afgeschilderd door Jan Jansz. Treck (1640)]]
Regel 18:
Na zijn dood nam Jan Jansz. Treck, zijn zwager en leerling, de [[voogdij]] op zich van de twee kinderen van Den Uyl.<ref>Stadsarchief Amsterdam: Weeskamerinbrengregister [5073] 25-90v, op film 4999 </ref> Het echtpaar had twee zonen die elk 1.300 gulden erfden toen hun moeder met haar schoonzuster twee pandjes onder een dak op de [[Raamgracht]] had verkocht. Vervolgens trouwde zij met een goudsmid en verhuisde naar de [[Blauwburgwal]].<ref>[http://research.frick.org/montias/browserecord2.php?-action=browse&-recid=2011 Frick Collection The Montias Database of 17th Century Dutch Art Inventories]</ref> Geertje Jansz. bezat een huis achter de schans bij de Beulingstraat, dat uitermate gunstig gelegen was en in 1661 in opdracht van de stad (bij Willig [[Decreet]]) door Joan Uyl werd verkocht aan [[schepen]][[Jan J. Hinlopen]] voor de totstandkoming van de [[Uitleg van Amsterdam in de 17de eeuw #Vierde Uitleg|Vierde Vergroting]].<ref>Transportakte Stadsarchief Amsterdam [https://stadsarchief.amsterdam.nl/archieven/archiefbank/indexen/transportakten_voor_1811/zoek/query.nl.pl?i1=1&a1=Herstee*&i2=2&p2=d&d2=29&m2=6&y2=1639&x=14&z=a]</ref>
==
*Toen Rubens stierf in 1640, bevonden drie schilderijen van Den Uyl in zijn nalatenschap.<ref>John Smith: ''A Catalogue Raisonné of the Works of the Most Eminent Dutch, Flemish and French painters.'' (1842), Nr. 302, Nr. 303 & Nr. 304 (Band 2). [http://books.google.nl/books?id=wtEaAAAAYAAJ&printsec=frontcover&dq=Catalogue+raisonn%C3%A9+Smith+Rubens&source=bl&ots=jKxkeyhv7n&sig=Uag5u-2lbrDH4w8T4XKOirM-P-I&hl=nl&ei=5sx0TZKPL8KDOpPdvb0G&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CB0Q6AEwAA#v=onepage&q=302%20Pewter&f=false]</ref><ref>Gary Schwartz: ''Rembrandt, zijn leven, zijn schilderijen.'' (1987), p. 194.</ref>
*In april 1650 zou De Magistris voor een schilderij van de Uyl 1600 gulden zijn geboden.<ref>I. van Eeghen: ''Jan Jansz Uyl en Rembrandt als 'tamme eend'.'' In: ''Amstelodamum Maandblad.'' (1977), S. 124.</ref> Dat is een uitzonderlijk hoog bedrag; Rembrandt kreeg nooit meer dan vijfhonderd gulden voor een werk.{{feit}}
|