|
'''Charles B.Bernard Timmer''', naam voluit ''Charles Bernard Timmer'', ([[Amsterdam]], [[17 februari]] [[1907]] - Amsterdam, [[1 januari]] [[1991]]) was een [[Nederland]]se schrijver, dichter en vertaler van [[Russische literatuur]].
==Levensloop==
In 1924 vertrok Charles naar [[Finland]] om daar te gaan werken in een houtzagerij. Hij ontmoette hier zijn eerste vrouw waarmee hij een jaar later trouwde. Vervolgens trok hij naar [[Estland]] waar hij houtinspecteur werd en [[Russisch]] begon te leren. Hij keerde terug naar Finland, waar hij in 1929 in dienst kwam van [[Koninklijke Philips Electronics N.V.|Philips]], als hoofd van de reclame-afdeling. In 1932 reisde hij terug naar Nederland. Hij kreeg een baan bij houthandel Peltenburg als houtinspecteur en werd wederom naar Rusland gestuurd. Hij trouwde voor de tweede keer, met een prima ballerina, Genia Tsjertkowa. In 1936 werd hij slachtoffer van de [[stalinisme|stalinistische]] hetze tegen buitenlanders en moest Timmer, toen woonachtig in [[Odessa (stad)|Odessa]], het land ontvluchten.
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] ging Charles B. Timmer verder met het studeren van de Russische taal. Hij zou tevens Russische les hebben gegeven aan Nederlandse boeren die zich bij de [[Nederlandsche Oost Compagnie|Oostcompagnie]] aanslotenhadden aangesloten om die het door de Duitsers veroverde land te gaan bewerken. Dit feit kaartte [[Aleida Schot]] later bij [[G.A. van Oorschot|Geert van Oorschot]] aan, toen Timmer weigerde haar als vertaler voor de ''Russische Bibliotheek'' aan te nemen. Later vroeg Timmer haar als nogalsnog voor de ''Russische Bibliotheek'' te komen werken, maar Schot weigerde. Timmer gaf tijdens de oorlog echter ook Russische les aan [[Sal Tas]], een joodse [[SDAP|SDAP’er]].
Na de Tweede Wereldoorlog begon hij met Geert van Oorschot de ''Russische Bibliotheek''. De eerste vertaling van Timmer, van het boek ''Afgunst'' van ''[[Joeri Oljesja'']] verscheen in 1947. Onder Timmers hoofdredactie van de ''Russische Bibliotheek'' werden de Russische klassieke schrijvers uit de negentiende eeuw, zoals [[Anton Tsjechov]], [[Ivan Toergenjev]], [[Nikolaj Gogol]] en [[Fjodor Dostojevski]], vertaald in het Nederlands. Aan dit project namen wel twintig andere vertalers deel. Voor het eerst werd rechtstreeks vertaald uit de Russische taal en niet, zoals voorheen vaak gebeurde, uit de Engelse, Duitse of Franse vertaling. In totaal vertaalde Timmer zelf zestig titels. In 1963 kreeg hij de [[Martinus Nijhoff-prijs]] uitgereikt voor de vertaling van de negentiende-eeuwse Russische schrijvers. In 1987 kreeg hij de [[Belle van Zuylen-prijs]] en in 1991 de [[Aleida Schot-prijs]].
In totaal vertaalde Timmer zelf zestig titels. In 1963 kreeg hij de [[Martinus Nijhoff-prijs]] uitgereikt voor de vertaling van de negentiende-eeuwse Russische schrijvers. In 1987 kreeg hij de [[Belle van Zuylen-prijs]] en in 1991 de [[Aleida Schot-prijs]].
Na verloop van tijd ging Timmer een vijandige en kritische houding aannemen ten opzichte van zijn collega’s, waaronder de bekende Slavisten [[Karel van het Reve]] en [[Tom Eekman]]. Dit wordt door sommigen{{feit|12-3-2011}} verklaard vanuit het feit dat Timmer dacht dat hij als autodidact minder serieus genomen werd dan zijn academische collega’s. De betekenis van zijn pionierswerk werd pas later erkend en met prijzen beloond. Hij zou daardoor eveneens zijn romantische verhouding tot Rusland en de Russische literatuur hebben onderdrukt.
Timmer was zelf ook dichter en romanschrijver. Zijn eerste bundel, ''Ervaringen'', verscheen in 1936. In 19461944 verscheen een tweede bundel, ''Beeld in spiegel'' met gedichten uit het tijdvak 1932-1944. Na de oorlog verschenen er van de hand van Timmer twee romans, ''De overkant'' in 1946 en ''Verticale vlucht'' in 1947. Timmers schreef vanaf 1945 voor ''De Baanbreker'', een [[Socialisme|socialistisch]] tijdschrift, dat onder redactie stond van Geert van Oorschot, [[Max Nord]] en Sal Tas.
Timmers schreef vanaf 1945 voor ''De Baanbreker'', een [[Socialisme|socialistisch]] tijdschrift, dat onder redactie stond van Geert van Oorschot, [[Max Nord]] en Sal Tas.
Gedurende de periode van de [[Koude Oorlog]] bleef Timmer de Russische cultuurpolitiek verdedigen vanuit zijn socialistisch idealisme. Charles B. Timmer wordt over het algemeen gezien{{feit|12-3-2011}} als Nederlands' meest bekende en meest productieve vertaler van Russische literatuur van de 20e20<sup>e</sup> eeuw.
==Bibliografie==
*Ervaringen (1936)
*Beeld in spiegel ( ca. 1944) ▼*Gestalten en seizoenen (1945)
*De overkant (1946)
*Geld en goed bij Dostojevski (1990)
*Russische werkelijkheden (1991)
▲*Beeld in spiegel (ca. 1944)
==Biografieën==
| 